Γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος
Ένα 15άχρονο κορίτσι χαροπαλεύει στην εντατική.
Πως νοιώθεις (δήθεν) «Προοδευτικέ Πολυπολιτισμικέ Αμύντορα» για το «κατόρθωμά» σου;
Βιασμένη, μ� τσακισμένο το κεφάλι και το κορμί της παλεύει για τη ζωή της.
Πως νοιώθεις εγχώριε Προστάτη του αλλοδαπού Κτήνους για το έγκλημά σου;
Είσαι αρκετά ευχαριστημένος;
Παιδί ακόμη...κι όμως έζησε έναν τέτοιον ανομολόγητο κι ασύλληπτο εφιάλτη.
Εσύ που επέτρεψες απερίσκεπτα σ' αυτό το αλλοδαπό κτήνος να μπει στην χώρα και να περιφέρει την θανάσιμη ψυχική αρρώστια του, πως νοιώθεις τώρα;
Αυτό το παιδί απλά θέλησε να κάνει το πιο αυτονόητο πράγμ�! � στο ν κόσμο. Αυτό που κάθε Ελληνόπουλο έκανε άφοβα μέχρι πριν κάμποσα χρόνια σ' αυτόν τον τόπο. Μια βόλτα. Μια απλή βόλτα στην παραλία. Όπου συνάντησε τον χειρότερο εφιάλτη της.
Γονιέ, απλέ καθημερινέ Έλληνα Πολίτη, πως νοιώθεις τώρα για την αδιαφορία σου;
Όταν κάποιοι σου φώναζαν ότι θα έρθει και η σειρά σου, πάρε την τύχη στα χέρια σου, κουνήσου, σφύριζες κλέφτικα. «Σιγά τώρα, σ' εμένα θα τύχει;»...έτσι δεν έλεγες; Γιατί τάχα φοβούμαι ότι έτσι εξακολουθείς να λες και τώρα δυστυχώς;
Ένα μικρό παιδί, ένα (ακόμη) Ελληνόπουλο δέχτηκε δολοφονική επίθεση από έναν αλλοδαπό αδίστακτο φονιά. Για ένα κινητό λέει το ανθρωποειδές. Χτυπήθηκε βάναυσα στο κεφάλι της. Ξεγυμνώθηκε. Βιάστηκε. Πετάχτηκε από ψηλά πάνω στα βράχια. Για να καλύψει το έγκλημά ! του, λέει. Για να μπορέσει να ξαναεγκληματίσει, υπονοεί. Τόση αξία έχει η ανθρώπινη ζωή στα μέρη του. Και μέσα στον νοσηρό αιματηρό κολασμένο ψυχικό του κόσμο επίσης. Καμία απολύτως αξία. Έτσι έμαθε, έτσι κάνει. Του είναι αδιάφορο εαν στην Ελλάδα δεν είναι επιθυμητό και αποδεκτό αυτό το «πνεύμα ζωής». Όχι. Η Ελληνική κοινωνία ΟΦΕΙΛΕΙ να ασπαστεί τα δικά του αιματηρά ήθη και έθιμα, τον «δικό του τρόπο ζωής». Έτσι λέει ο άθλιος τρόπος σκέψης, η...
εγκληματική φιλοσοφία ζωής στην οποία εμβαπτίστηκε στα μέρη του.Πως νοι�θεις Έλληνα επιχειρηματία που τόλμησες να δώσεις δουλειά σ΄αυτό το κτήνος; Που του έδωσες το περιθώριο να «λάβει θέση πυρός» (εναντίον Ελλήνων, ενάντια στα παιδιά σου, στην οικογένειά σου, στους Γέροντές σου) μέσα στην Ελληνική κοινωνία; Αδιαφορείς, έτσι; Το κέρδος σου νά' ναι καλά. Αυτό είναι το μόνο που σε μέλλει.
Ένα 15άχρονο κορίτσι ίσως δεν ζει αύριο. Κι αν ζήσει, δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια που ήταν πριν απ' αυτό τον εφιάλτη που έζησε. Έχασε για πάντα την ζωή που είχε δικαίωμα να ζήσει.
Όλοι εσείς πο�! � επι τρέψατε σ' αυτό το αρρωστημένο κτήνος να περάσει τα σύνορα, να πάρει θέση στην Ελληνική κοινωνία και να κάνει αυτό το ανόσιο έγκλημα, πως νοιώθετε τώρα;
Αδιαφορείτε. Είναι απλό. Κρύβεστε πίσω από την γενικότητα των (δήθεν) «προοδευτικών θεωριών» σας.
Κάποιοι άλλοι κρύβεστε πίσω από την «γραφειοκρατία» που επιτρέπει τον πλουτισμό σας αρκεί να κάνετε τα «στραβά μάτια».
Κάποιοι άλλοι ΕΠΙΛΕΓΕΤΕ να «σταθείτε άπραγοι» πίσω από το τετριμμένο «εγώ διαταγές εκτελώ, δεν ξέρω τίποτα. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Δεν ασκώ πολιτική»....
Κάποιοι άλλοι «ιθύνοντες» κρύβεστε πίσω από την ασφάλεια των «φρουρών» σας. Αυτούς που πληρώνετε με την βαριά φορολόγηση της φτωχολογιάς.
Μερικοί, ίσως – ενώ κάποιοι άλλοι τον συνέλαβαν για άλλη πα�! �άβα� �η – φροντίσατε να τον αφήσετε «ελεύθερο». Για να «ξαναεγκληματίσει». Και μάλιστα σε «χειρότερο βαθμό» από την πρώτη φορά. Γιατί το «ατιμώρητο έγκλημα» αναπόφευκτα «εκεί οδηγεί». Στο «χειρότερο έγκλημα».Κι αν όχι αυτό το συγκεκριμένο κτήνος, κάποιον άλλο σίγουρα. Όπως εκείνο το άλλο ανθρωποειδές, ο Γεωργιανός που κατέσφαξε την άμοιρη γυναίκα μέσα στο σπίτι της πριν λίγες ημέρες.
Τον είχατε στα χέρια σας και τον ΑΦΗΣΑΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟ!
Κάνατε τουλάχιστον, όλοι εσείς οι «υπεύθυνοι» (Πολιτικής, Κοιν�νίας, Πολιτείας) τον κόπο να σκεφτείτε ότι αύριο ίσως τύχει στο δικό σας παιδί αυτός ο εφιάλτης; Ή μήπως ο «μηχανιστικός καλορυθμισμένος εγκέφαλός σας το θεωρεί ως απαγορευμένη διαδικασία σκέψης» κάτι τέτοιο;
Μάλλον όχι. Αρνείστε να το σκεφτείτε και μόνο. Αλλιώς θα βλέπαμε δημόσια πράξεις μετανοίας σας. Πράξεις «διορθωτικές». Αλλαγή της πολιτικής σας και της καθημερινής πρακτικής σας.
Όχι. Τίποτα δεν άλλαξε στον «προσαρμοσμένο» politically correct νοητικό μικρόκοσμό σας.
Οι οπαδοί σας αναμασούν διαρκώς την ίδια καραμέλα. «Θα μπορούσε να ήταν Έλληνας ο εγκληματίας. Δεν έχει καμία σημασία που είναι αλλοδαπός».
Αδιαφορείτε επιδεικτικά για τις στατιστικές «πατρότητας/εθνικότητας του ωμού εγκλήματος». Και που δείχνουν ΕΠΙΜΟΝΑ και ΞΕΚΑΘΑΡΑ τους λαθρομετανάστες.
