Καλεί το λαό της Αθήνας και του Πειραιά στη συγκέντρωση - εκδήλωση να
δώσει αγωνιστικό - αντιιμπεριαλιστικό «παρών» στους πρόποδες της
Ακρόπολης και στην πορεία που θα ακολουθήσει προς το Σύνταγμα.
Στη σχετική ανακοίνωση της ΕΕΔΥΕ τονίζονται τα ακόλουθα:
«67 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ την ισοπέδωση της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι από τις
αμερικανικές πυρηνικές βόμβες με θύματα 300.000 αθώους ανθρώπους και
με τους σημερινούς ιμπεριαλιστικούς πολέμους, η ιστορία μας διδάσκει
για τη φύση �ου ιμπεριαλισμού, τότε και σήμερα.
67 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ καταδικάζουμε την επικίνδυνη κλιμάκωση της
ιμπεριαλιστικής επέμβασης των ΕΕ - ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στη Συρία που δημιουργεί
προϋποθέσεις για γενικευμένη σύρραξη στην ευρύτερη περιοχή.
Η πολιτική της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, οι εκρηκτικές αντιθέσεις με
δυνάμεις που διεκδικούν ρόλο στην περιοχή όπως της Ρωσίας και της
Κίνας, η εμπλοκή αντιλαϊκών καθεστώτων της περιοχής που φιλοδοξούν να
εκπληρώσουν αναβαθμισμένο ρόλο, όπως η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, η
Τουρκία φέρνουν πιο κοντά την προοπτική! της γενικευμένης σύγκρουσης
και της ανοιχτής στρατιωτικής επέμβασης όπως στη Λιβύη, στη Συρία και
στο Ιράν. Στα επικίνδυνα αυτά σχέδια εμπλέκεται άμεσα και η Ελλάδα
κυρίως λόγω της στρατηγικής σημασίας της Αμερικανονατοϊκής βάσης της
Σούδας και της προθυμίας της ελληνικής συγκυβέρνησης (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ,
ΔΗΜΑΡ) να συμμετέχει στους εγκληματικούς σχεδιασμούς εναντίον των λαών
της περιοχής, δίνοντας γη, αέρα και θάλασσα, τη βάση της Σούδας και
άλλες διευκολύνσεις, μετατρέποντας την Ελλάδα σε μια απέραντη βάση και
ορμητήριο του ιμπεριαλισμού.
Οιεξελίξεις δείχνουν ότι ήδη έχει σημάνει συναγερμός!
Ο λαός μας μαζί με την καθημερινή μάχη για το μισθό, τη σύνταξη, τα
εργασιακά, ασφαλιστικά, κοινωνικά δικαιώματα, έχει υποχρέωση να πάρει
αποφασιστικά μέρος στον αγώνα ενάντια στην επίθεση κατά της Συρίας και
του Ιράν για να αποτραπεί η με οποιονδήποτε τρόπο συμμετοχή της
Ελλάδας στο νέο αιματοκύλισμα που προετοιμάζεται στην περιοχή μας. Ο
πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα βίαια μέσα. Η πολιτική
που εκμεταλλεύεται τους λαούς για να αυξηθούν τα κέρδη των μεγάλων
οικον�! �μικ� �ν ομίλων οδηγεί σε όξυνση τον ανταγωνισμό και σε
ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Αυτό έχει αποδείξει η Ιστορία.
Οι εξελίξεις στη Συρία είναι αποκλειστικά υπόθεση του λαού της που
είναι ο μόνος υπεύθυνος να αποφασίσει για το μέλλον του και την πορεία
της χώρας του.
Η ΕΕΔΥΕ καταγγέλλει τις αποφάσεις του ΝΑΤΟ και τις αποφάσεις του
Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις 29 Ιουνίου για Συρία - Ιράν με υποστήριξη
και της ελληνικής κυβέρνησης. Σηματοδοτούν κλιμάκωση των πολεμικών
προετοιμασιών στην περιοχή.
Η ΕΕΔΥΕ καλεί τον ελληνικό λαό και τη νεολαία ν� αξιοποιήσουν την
πείρα τους και να βρίσκονται σε αγωνιστική ετοιμότητα διεκδικώντας και
απαιτώντας από την κυβέρνηση:
-- Να μη συμμετάσχει η Ελλάδα με κανέναν τρόπο στους ιμπεριαλιστικούς
πολέμους που ετοιμάζονται κατά της Συρίας και του Ιράν.
-- Να μην παραχωρηθεί ούτε γη, ούτε αέρας, ούτε νερό στους φονιάδες
των λαών, μετατρέποντας την Ελλάδα και πάλι σε ορμητήριο εναντίον
άλλων λαών της περιοχής.
-- Να μη χρησιμοποιηθεί η βάση της Σούδας, να κλείσει τώρα.
-- Να μην τηρηθεί καμία «συμβατική υποχρέωση» που εμπλέκει την Ελλάδα
! με τ� �ν έναν ή τον άλλο τρόπο σε πιθανό πόλεμο.
-- Να επιστρέψουν τώρα τα ελληνικά στρατεύματα που βρίσκονται σε
ιμπεριαλιστικές αποστολές εκτός συνόρων.
-- Να ακυρωθούν οι στρατιωτικές συμφωνίες της χώρας μας με το Ισραήλ.
Οι εξελίξεις καθιστούν αναγκαίο να ενταθεί η πάλη του λαού για
αποδέσμευση από όλες τις λυκοσυμμαχίες, για έξοδο της Ελλάδας από την
ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Καμιά αναμονή, καμιά προσδοκία από τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ.
Καμιά εμπιστοσύνη στις δυνάμεις που υπηρετούν τα συμφέροντα του
κεφαλαίου και υποστηρίζουν τον Ευρω�ονόδρομο και την ΝΑΤΟική
Λυκοσυμμαχία, επιχειρώντας με ελιγμούς να θολώσουν τα νερά για να
κοροϊδέψουν το λαό.
Με αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες τιμάμε τα θύματα του πυρηνικού
ολοκαυτώματος στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.
Κανένας εφησυχασμός, αγώνας αντιιμπεριαλιστικός, λαϊκός, μαζικός.
Καμιά εμπλοκή στο Ιράν και τη Συρία.
Στον ιμπεριαλισμό καμία υποταγή, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί».
Ναύπλιο 5-7-12
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΙΡΗΝΗΣ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ
Με αφορμή τις θλιβερές εικόνες, τις σχετικές με τον θάνατο, το λιντσάρισμα και την διαπόμπευση τού δικτάτορα τής Λιβύης Μουαμάρ Γκαντάφι, οδηγήθηκα σε κάποιους ...
συνειρμούς, που ήλθαν αυθόρμητα στον νού μου και έχουν σχέση με μία περικοπή τού Πλάτωνος, η οποία απετέλεσε αφορμή και για την γραφή ενός ποιήματος τού νομπελίστα ποιητή μας Γιώργου Σεφέρη σχετικού με την τιμωρία τών τυράννων �ε τίτλο «επί ασπαλάθων»!
Η λέξη «τύραννος» αρχικά σήμαινε «βασιλιάς». Αυτή την σημασία, μάλιστα, έχει στον Οιδίποδα. Με τον καιρό η σημασία της εκπίπτει και «τύραννος» είναι αυτός που καταλαμβάνει την εξουσία με την βία και την ασκεί με σκληρό και βάναυσο τρόπο, με αυθαιρεσίες και παρανομίες. Αυτή την σημασία έχει η λέξη στον Πλάτωνα. Και σήμερα, όμως, τα λεξικά για την ερμηνεία τής λέξεως είναι σαφή! «Τύραννος» = ο άρχοντας που κυβερνά αυθαίρετα και απολυταρχικά | (μεταφορικά) = καταπιεστής.
Η σκέψη μου οδηγήθηκε στην κατάσταση που βιώνουμε σήμερα! . Μία κυβέρνηση, η οποία εξελέγη δημοκρατικά μεν, λέγοντας, όμως, κατάφορα ψέματα δε, καταπιέζει τον ελληνικό λαό με ένα σωρό μέτρα, χωρίς να τον ρωτήσει και κυρίως αρνούμενη να δει την πραγματικότητα. Ότι δηλαδή ένας λαός πλήττεται συνεχώς, χάνει την εργασία του, όποιος έχει ακόμη εργασία διαπιστώνει ότι μειώνεται δραματικά ο μισθός του, τα δάνεια και οι υποχρεώσεις τού κάθε νοικοκυριού καθίστανται πλέον δυσβάστακτες και η κυβέρνηση ενδιαφέρεται μόνο για την παραμονή της στην εξουσία! Αρνείται να την παραδώσει, παρ' όλο που έχει χάσει την λαϊκή, αλλά στην ουσ�α και την κοινοβουλευτική στήριξη! Κυβερνά δηλαδή αυθαίρετα, καταπιεστικά. Πώς λοιπόν να την ονομάσουμε; Ποια ιδιότητα να της προσδώσουμε; Μοιραία έρχεται και ξανάρχεται στο μυαλό μου ο ορισμός του λεξικού. Και ο Αρδιαίος, στην περικοπή τού Πλάτωνος και του Σεφέρη!
Βασική προϋπόθεση για να καταλάβει κάποιος το νόημα τών κειμενικών περικοπών τών αρχαίων προγόνων μας είναι να έχει παιδεία. Παιδεία ελληνική! Διότι τα φιλοσοφικά συμπεράσματα είναι αποτελέσματα όχι μόνο ειδικών γνώσεων αλλά και ελληνικού ήθους!
Ο Αρδιαίος, σύμφωνα με όσα αναφέρει! ο Πλ άτων στην «Πολιτεία», ήταν τύραννος σε μια πόλη της Παμφυλίας (περιοχής της Μ. Ασίας). Ανάμεσα σε πολλά ανοσιουργήματα που διέπραξε, σκότωσε τον πατέρα του και τον μεγαλύτερο αδελφό του γι' αυτό και τιμωρήθηκε πολύ σκληρά στον κάτω κόσμο, μαζί με άλλους τυράννους και άδικους ανθρώπους. Αφού όλοι αυτοί εξέτισαν την καθιερωμένη ποινή, καθώς έβγαιναν
στο φως, το στόμιο τής εξόδου δεν τους δεχόταν και έβγαζε ένα μουγκρητό. Εκείνη
την στιγμή κάποιοι άνδρες άγριοι και γεμάτοι φωτιά, οι οποίοι ήσαν εκεί και ήξεραν
την σημασία τού μουγκρητού, έδεσαν τα χέρ�α, τα πόδια και το κεφάλι τού Αρδιαίου
και των άλλων, τους έριξαν κάτω, τους έγδαραν και στην συνέχεια άρχισαν να τους σέρνουν έξω από το δρόμο πάνω στους αγκαθωτούς ασπαλάθους πηγαίνοντάς τους στα Τάρταρα, στην άβυσσο τής αιώνιας τιμωρίας, που βρίσκεται πιο βαθιά από τον Άδη·
και εξηγούσαν στους περαστικούς διαβάτες γιατί τα παθαίνουν αυτά ο Αρδιαίος και οι άλλοι και γιατί θα πάνε στον Τάρταρο. [«Ενταύθα δη άνδρες, έφη, άγριοι, διάπυροι ιδείν, παρεστώτες και καταμανθάνοντες το φθέγμα, τους μεν διαλαβόντες ήγον, τον δε Αρδιαίον και άλλους συμποδί! σαντ ες χείράς τε και πόδας και κεφαλήν καταβαλόντες και εκδείραντες, είλκον παρά την οδόν εκτός επ'ασπαλάθων κνάμπτοντες, και τοις αεί παριούσι σημαίνοντες ών ένεκά τε και ότι εις τον Τάρταρον εμπεσούμενοι άγοιντο» (Πλάτωνος «Πολιτεία», 615d)].
Την περικοπή αυτή χρησιμοποιεί ως κινητήρια δύναμη και ο Σεφέρης, στο ποίημά του με τίτλο «επί ασπαλάθων». Είναι μάλιστα πολύ παραστατικός ως προς την περιγραφή τής τιμωρίας τού Αρδιαίου, στην οποία προσδίδει μια κλιμακούμενη ένταση, που ξεκινάει από το απλό δέσιμο τού ενόχου, για να φθάσει ως το πλήρες κουρέλιασμα �ου:
τον έδεσαν χειροπόδαρα
τον έριξαν χάμω και τον έγδαραν
τον έσυραν παράμερα τον καταξέσκισαν
απάνω στους αγκαθερούς ασπαλάθους
και πήγαν και τον πέταξαν στον Τάρταρο κουρέλι.
Φράσεις τού ποιήματος, όπως, "(οι ασπάλαθοι) δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια" καταδεικνύουν σαφώς ότι θέμα τού ποιήματος είναι η τιμωρία τού πανάθλιου Τυράννου Αρδιαίου, απώτερος όμως στόχος είναι η υπόδειξη τού τρόπου, με τον οποίο πρέπει να τιμωρούνται και οι σύγχρονοι τύραννοι: να συρθούν δηλαδή και αυτοί «επί ασπαλάθων». Για την απονομή τιμωρίας ! λοι πόν υπάρχουν οι ασπάλαθοι, αφού φυτρώνουν ακόμη στην ίδια περιοχή και δείχνουν έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια, όπως μερικά ζώα, σε στιγμές που δείχνουν απειλητικά τα δόντια ή τα νύχια τους σε στάση επιθετικής ετοιμότητας. Τα αγκάθια λοιπόν είναι πρόθυμα για τον ρόλο που θα διαδραματίσουν. Είναι μάλιστα μυτερά και σκληρά σαν βελόνια. Θα προξενήσουν έτσι πιο βαθιά οδύνη στους τυράννους και η τιμωρία τους θα είναι πιο φριχτή. Τα λόγια τού ποιητή υποδηλώνουν και μιαν άλλη θέση, που υποκρύπτει δεοντολογική στάση και επιθυμία: ότι με παρόμοιο σκληρό τρόπο πρέπ�ι να τιμωρούνται για τα εγκλήματά τους οι τύραννοι όλων των εποχών. Οι σύγχρονοι τύραννοι, που υφαρπάζουν την ψήφο με ψέματα και επιβάλλουν την εξουσία τους καταπατώντας τις πολιτικές ελευθερίες και στερώντας τον λαό από βασικά δικαιώματά του.
Κι επειδή σήμερα πολλοί κυβερνητικοί βουλευτές διαμαρτύρονται για τις αντιδράσεις τού ελληνικού λαού, ξεχνούν ότι με την ανοχή τους ή την απροκάλυπτη στήριξή τους σε σειρά αντικοινωνικών μέτρων, αγνόησαν επιδεικτικά τούς εκλογείς τους, δηλαδή τους ψηφοφόρους τους, που τους λένε να αποφασίσουν διαφορετι! κά α� �ό την κομματική γραμμή. Κάποιοι μάλιστα από αυτούς τούς βουλευτές, που κάνουν τους ειδήμονες περί την αρχαία ελληνική γραμματεία, τονίζουν ότι με τις αντιδράσεις του κόσμου καταπατάται η δημοκρατία, η οποία είναι ένα ελληνικό δημιούργημα των προγόνων μας, προσφορά στην ανθρωπότητα!
Δεν τα ξέρουν όμως καλά οι κυβερνητικοί εθνοπατέρες! Τους υπενθυμίζω λοιπόν ότι στο κείμενο τού Ανδοκίδου «Περί των μυστηρίων» (97,1 - 98,6) αναφέρονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: Να ορκισθούν όλοι οι Αθηναίοι, σύμφωνα με τις καθιερωμένες τελετές, κατά φυλές και κατά δήμους, ότι «θ� σκοτώσουν και με τα λόγια και με τα έργα και με την ψήφο τους, και με το ίδιο τους το χέρι αν μπορούν, όποιον θα προσπαθούσε να καταλύσει την αθηναϊκή δημοκρατία! (κτενώ και λόγω και έργω και ψήφω και τη εμαυτού χειρί, αν δυνατός ω, ος αν καταλύση την δημοκρατίαν την Αθήνησι). Εννοείται ότι και τα λόγια αλλά και η ψήφος τού αθηναίου πολίτη είναι «πολιτικό όπλο», με το οποίο θα φονεύσει τον καταλύοντα την δημοκρατική νομιμότητα. Αλλά ο αρχαίος όρκος καταλήγει και σε ακόμη πιο αποτρόπαιες, σύμφωνα με την σύγχρονη πολιτική αισθητική, πράξεις. Μιλάει για αίμα! (κτε νώ)! Φρικτή διαπίστωση, που πρέπει να την έχουν στο μυαλό τους οι σύγχρονοι ιθύνοντες ως πολιτική παρακαταθήκη τών αρχαίων Αθηναίων, των δημιουργών τής δημοκρατίας, αλλά και ως έναν αστάθμητο παράγοντα, που οι ίδιοι όμως θα έχουν πυροδοτήσει με την αλαζονική συμπεριφορά τους και την άρνηση παραδόσεως της εξουσίας!
Ο όρκος ομιλεί επίσης σαφώς για δήμευση των περιουσιών τών καταπατούντων την δημοκρατία και απόδοση των μισών στον φονιά αυτών […και τα κτήματα τού αποθανόντος πάντα αποδόμενος αποδώσω τα ημίσεα τω αποκτείναντι, και ουκ αποστερήσω ουδέν). �αταργεί ακόμη όλους τους νόμους και τις συμφωνίες που είναι αντίθετοι προς τον δήμο και έχουν υπογραφεί από αυτούς (Οπόσοι δε όρκοι ομώμονται Αθήνησιν ή εν τω στρατοπέδω ή άλλοθι που ενάντιοι τω δήμω τω Αθηναίων, λύω και αφίημι).
Ας μελετήσουμε λοιπόν περισσότερο τούς προγόνους μας, ας διδαχθούμε από τα επιτεύγματά τους, ας προβληματισθούμε από τα λάθη τους, και κυρίως ας σταματήσουμε να τους χρησιμοποιούμε ως επιχείρημα για να καλύψουμε τα δικά μας λάθη. Στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, διότι ο λαός είναι κυρίαρχος και μόνο αυτός μπορεί να �! �ώσε� � την λύση μέσω εκλογών. Αν όμως κάποιοι δεν του το επιτρέψουν και οι πολίτες μετατραπούν σε όχλο και μάζα, πολύ φοβούμαι ότι οι εξελίξεις θα είναι ανεξέλεγκτες και την ευθύνη θα την έχουν αποκλειστικά οι ανεύθυνοι «υπεύθυνοι» κυβερνήτες τής Ελλάδος!
1. Για να αποτοξινωθούμε όλοι μας! Επειδή και το Blog δημιουργεί εθισμό. Είναι κάτι σαν ψυχοναρκωτικό!
2. Για να εργασθούμε ιεραποστολικά στην Επαρχία Καλαβρύτων. Μία Επαρχία ιστορική, ορεινή, εκτεταμένη και πονεμένη, όπο� ακρίτες ιερείς-εφημέριοι και ένας αριθμός πιστών χριστιανών περιμένουν τον Επίσκοπό τους. Στα Καλάβρυτα θα αναλώσουμε τις δυνάμεις μας κατά τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο.
3. Για να ασχοληθούμε λίγο περισσότερο με τον εαυτό μας. Έχει και ο εαυτός μας ανάγκη από ανεφοδιασμό, τροφοδοσία και ανασυγκρότηση! Αυτό θα το προσπαθήσουμε κατα τόν μήνα Σεπτέμβριο.
4. Για να σχεδιάσουμε, μαζί με τους συνεργάτες μας, το Πρόγραμμα εργασίας της νέας περιόδου 2012-2013.
5. Για να συμμετάσχουμε στις εργασίες της τακτικής συνελεύσεως της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχί! ας, η οποία κάθε χρόνο συνέρχεται κατά το πρώτο δεκαπενθήμερο του Οκτωβρίου.
6. Και τέλος, για τεχνικούς λόγους! Στα Καλάβρυτα δεν έχουμε άνετη πρόσβαση στο διαδίκτυο.
Λοιπόν, σας εύχομαι ένα αγιαστικό και άρα αγιασμένο καλοκαίρι! Ο Κύριός μας να σας ευλογεί! ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ"
Με αγάπη Χριστού και πατρικές ευχές
Καλάβρυτα, 1η Αυγούστου 2012
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ και ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν κρατικές οντότητες χωρίς εθνικό υπόβαθρο. Δηλαδή, χωρίς το πνευματικό, ηθικό και πολιτισμικό πλαγκτόν μέσα στο οποίο να ζουν και από το οποίο να τρέφονται. Γνωρίζω ότι άλλα κράτη γεννήθηκαν το 1648 με την συνθήκη της Βεστφαλίας ή άλλα το 1815 με τοΣυνέδριο της Βιέννης που όριζε τα κράτη της Ευρώπης μετά το Βατερλώ, κατά τον τρόπο που οριοθετούν τα κτήματα ή τα οικόπεδα. Όμως εγώ έχω την τύχη να ανήκω σ΄ένα παλιό-παμπάλαιο έθνος, που μιλάει την ίδια γλώσσα από τον καιρό του Ομήρου μέχρι σήμερα. Και θεωρώ ότι αυτή η βιολογική, ιστορική και πολιτισμική συνέχεια είναι ευλογία και δύναμη αυτού του τόπου και αυτού, του Ελληνικού, λαού. Και όποιοι προσπαθούν να διασπάσουν αυτή τη συνέχεια είναι εχθροί της Ελλάδος, χειρότεροι από τον Ξέρξη που ήρθε να την καταλάβει το 480 π.Χ. ως εκστρατευτής βασιλιάς 1000 φυ! λών � �πό τα βάθη της Ασίας. Τον νίκησαν οι Έλληνες οι λιγοστοί, στις Θερμοπύλες με τη θυσία των 300 του Λεωνίδα και στη Σαλαμίνα και στις Πλαταιές με τον πολεμικό παιάνα των Σαλαμινομάχων «ίτε παίδες Ελλήνων, ελευθερούτε πατρίδ΄ ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων˙ νυν υπέρ πάντων αγών».
Ακόμη, δεν φοβάμαι τους «τοκογλύφους» εταίρους μας που εισβάλλουν στη ζωή μας με τα μνημόνια και τους τραπεζικούς εκβιασμούς τους, όσο φοβάμαι την σκουριά από την ύπουλη οξείδωση της αφελλήνισης. Και επιχειρείται μια τέτοια αφελλήνιση με χ�λιους τρόπους, ύπουλα, ανεπαισθήτως. «Οι διάφοροι φωστήρες βαστάνε από μια πατέντα στα χέρια και μέρα-νύχτα δουλεύουνε για να «συγχρονίσουν» την Ελλάδα, ενώ στ΄αλήθεια σκάβουνε το λάκκο της», μας προειδοποιεί ήδη από το 1951 ο Φώτης Κόντογλου.
Η παραίτηση είναι ο πρώτος, ο μεγαλύτερος κίνδυνος. Δεν έχουμε άλλες δυνάμεις. Κινδυνεύουμε από χρεωκοπία. Παραιτούμεθα από τις άλλες «βάρδιες». Δεν φυλάμε. Όλη η προσοχή μας είναι στραμμένη στα «ισοδύναμα μέτρα», στις «οριζόντιες περικοπές», στα «ελλείμματα», στις «δαπάνες», στα «χαράτσια» και στους «φόρους»! , στη ν «επιμήκυνση», στο «κούρεμα» και στα άλλα μέτωπα της δύστυχης μοίρας μας. Ναι, έτσι είναι. Έτσι τίθενται οι προτεραιότητες σε όλον τον ιστορικό δρόμο. Πρώτα νικάς στη Σαλαμίνα και ύστερα χτίζεις Παρθενώνες. Αλλά αν στην οικονομική χρεωκοπία προσθέσεις και την πνευματική χρεωκοπία (να αρνηθείς ταυτόχρονα τη γλώσσα σου και την πίστη σου και επιλέξεις τη μαζοποίησή σου) τότε μετά μαθηματικής βεβαιότητος δεν υπάρχει ελπίς. Γιατί παρητήθησαν οι πολεμιστές. Έγιναν ριψάσπιδες και αρνησίδοξοι. Δεν έχουν τα ψυχικά εφόδια να παλέψουν. Ούτε ως καταναλωτικά όντα δ�ν θα μπορούν οι διαβιούντες –δεν λέω Έλληνες– σ΄ αυτόν τον τόπο να επιζήσουν. Η χώρα Ελλάς θα είναι χώρος. Και ο λαός, χωρίς την πνευματική, ηθική και εν τέλει εθνική του ουσία, «καταλυματίας». Που θα περιμένει τον αφέντη που θα του δώσει «περισσότερα» για να τον προσκυνήσει. Αυτή θα είναι η κατάληξη της πνευματικής παραίτησης και χρεωκοπίας. Γι΄ αυτό πρέπει να πιάσουμε ξανά το Ησιόδειο άροτρο, να αρματώσουμε ξανά τα τρεχαντήρια μας και να ανοίξουμε ξανά τις φιλοσοφικές μας σχολές και να εξάγουμε γράμματα, προθέσεις και λέξεις και σκέψεις και ηθικά δι! δάγμ ατα στους άλλους λαούς. Αυτή είναι η συνταγή επιβίωσης του Ελληνικού έθνους, όπως μας διδάσκει η Ιστορία.
Θυμίζω πως ο Κικέρων γύρω στο 70 π.Χ. εισήγαγε στη λατινική γλώσσα, η οποία είχε εν πολλοίς διαμορφωθεί από το λεγόμενο Χαλκιδικό ή Κυμιώτικο αλφάβητο, περισσότερες από 2000 λέξεις Ελληνικές καθώς και τη χρήση των προθέσεων. Με αυτές τις ιστορικές αποδείξεις καταφαίνεται πως μία είναι η μητέρα των Ευρωπαϊκών γλωσσών. Η Ελληνική. Θα ήταν χρήσιμο να ρίξει κανείς μια ματιά στο «ευαγγέλιο» της Γερμανικής ή και παγκόσμιας λογοτεχνίας, στον Φάουστ του Γκαίτ�. Θα εύρισκε εκεί πως ο κατάλογος των ονομάτων θεών, ηρώων, τόπων και ανθρώπων, των πραγμάτων και ιδεών από τα Ελληνικά που χρησιμοποιεί ο Γκαίτε όχι απλώς ως εκφραστικά μέσα αλλά ως δομικά στοιχεία του αριστουργήματός του, είναι τόσο μακρύς όσο και ποιοτικός, ώστε να υποθέσει ότι χωρίς αυτή τη φλέβα χρυσού δεν θα μπορούσε να συνθέσει τον Φάουστ. Γι΄αυτό βροντοφώναξα από την στιγμή που είδα το εξώφυλλο του Focus με την Αφροδίτη της Μήλου (με τη βαρβαρικής εμπνεύσεως βλάσφημη χειρονομία τους), «δώστε μου πίσω τις λέξεις μου».
Κλείνω αυτό το βιαστικό σημ! είωμ α με μια αποστροφή του Κορνήλιου Καστοριάδη. «Η κατάργηση των τόνων και των πνευμάτων είναι η κατάργηση της ορθογραφίας, που είναι τελικά η καταστροφή της συνέχειας. Ήδη τα παιδιά δεν μπορούν να καταλάβουν Καβάφη, Σεφέρη, Ελύτη, γιατί αυτοί είναι γεμάτοι από τον πλούτο των αρχαίων Ελληνικών. Δηλαδή πάμε να καταστρέψουμε ό,τι χτίσαμε. Αυτή είναι η δραματική μοίρα του σύγχρονου Ελληνισμού».
Το «μονοτονικό», η «κατάργηση των αρχαίων Ελληνικών», η «αναγκαστική με εγκύκλιο δημοτική» και τώρα η κατάργηση των φωνηέντων με προσθήκη ηχητικών φαινομένων και αν�παρκτων συμφώνων είναι βάναυσα χτυπήματα κατά της γλώσσας και κατ΄ επέκταση κατά της εθνικής υπόστασης. Με επιστημονοφανή «θεραπευτική» υπεροψία!
Όμως, αντέχουμε. Αντιστεκόμαστε. Είμαστε αποφασισμένοι να μείνουμε Έλληνες.
Υστερόγραφο: Ούτε ο Ελύτης ούτε ο Σεφέρης, οι δάσκαλοί μας, ήσαν γλωσσολόγοι.-
