Τετάρτη 9 Μαΐου 2012

Μπλόκο στο ενδεχόμενο νέων εκλογών λόγω... ΕΛΣΤΑΤ

Σε δημογραφικό… κενό αναμένεται να πέσουν οι αρμόδιοι φορείς, εάν… τελικά δεν βρεθεί λύση για το σχηματισμό κυβέρνησης και η χώρα οδηγηθεί σε νέο γύρο εκλογών. Το πρόβλημα εντοπίζεται στην αδυναμία της ΕΛ.ΣΤΑΤ. να έχει έτοιμη και να δημοσιεύσει στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης την απογραφή του 2011 για το νόμιμο πληθυ�μό της χώρας, στοιχείο απαραίτητο για την κατανομή των...
βουλευτικών εδρών.
Σημειώνεται ότι το Σύνταγμα επιτάσσει ότι σε περίπτωση που οι εκλογές διεξαχθούν μετά από ένα έτος από την απογραφή, θα πρέπει να γίνουν με γνώμονα τα στοιχεία τα οποία προέκυψαν από αυτήν. Υπενθυμίζεται ότι η τελευταία απογραφή διεξήχθη, στις 24 Μαΐου 2011, συνεπώς εάν οι εκλογές διεξάγονταν τον Ιούνιο, θα πρέπει τα στοιχεία της απογραφής να ληφθούν υπόψη για τον καθορισμό των βουλευτικών εδρών.

Μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό, ο υπουργός Εσωτερικών, Τάσος Γιαννίτσης παραδέχθηκε ότι «τα στοιχεία της απογραφής του 2011 δεν υπάρχουν ακόμα».Ο υπουργός πρόσθεσε ότι για το θέμα είναι ενημερωμένος ο πρωθυπουργός, Λουκάς Παπαδήμος με τον οποίο, από κοινού, αναζητούν λύση.
«Είναι ένα θέμα που το εξετάζουμε, έχω ενημερώσει τον Πρωθυπουργό για το ζήτημα και για πολλές πτυχές του», είπε ο κ. Γιαννίτσης. «Είναι ένα ευαίσθητο θέμα, πριν οριστικοποιήσω την άποψή μου δε θα ήθελα να μιλήσω δημόσια γι΄ αυτό. Καταλαβαίνω ότι είναι ένα θέμα που θα απασχολήσει έντονα στην περίπτωση άμεσης προκήρυξης εκλογών».
olympia.gr




Διαβάστε περισσότερα »

1986. ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ: Με τους Αλβανούς είμαστε ένας λαός, μία φυλή και έχουμε κοινή πατρίδα!

Άρθρο της «Χρυσής Αυγής» του 1986, ούτε λίγο ούτε πολύ, λέει ότι με τους αλβανούς είμαστε μία φυλή και ότι οι σημερινοί αλβανοί προέρχονται από ένα αρχαιοελληνικό φύλο. Σε προσφατες εκδηλώσεις, ακούσαμε τα μέλη της να φωνάζουν τα συνθήματα «... δεν θα γίνεις έλληνας ποτέ αλβανέ...» και το «…γουρούνι αλβανέ…». Τελικά τι είναι για τους χρυσαυγήτες οι αλβανοί;




Διαβάστε περισσότερα »

Αυτοί είναι οι 146 βουλευτές που θα μπουν για πρώτη φορά στη Βουλή

Το 50% ξεπερνά η ανανέωση της κοινοβουλευτικής σύνθεσης που προέκυψε από τις εκλογές της 6ης Μαΐου με αποτέλεσμα 146 πρόσωπα να ορκιστούν βουλευτές για πρώτη φορά, ενώ άλλοι 23 επιστρέφουν στα έδρανα μετά από μικρή ή μεγαλύτερη «ανάπαυλα».

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ανανέωση του Κοινοβουλίου από την....
εκλογική αναμέτρηση του 1974, οπότε εισήλθαν για πρώτη φορά στο κοινοβούλιο 190 νέοι βουλευτές, ενώ μετά τις εκλογές του Ιουνίου του 1989, οι νέοι βουλευτές ήταν 139.

Σύμφωνα με την εικόνα που διαμορφώνεται από τα, ανεπίσημα μέχρι στιγμής, αποτελέσματα για τα πρόσωπα που εισέρχονται στη Βουλή, οι επανεκλεγέντες από την τελευταία κοινοβουλευτική σύνθεση αποτελούν μειοψηφία, καθώς μόνον 130 από τα μέλη της τελευταίας Βουλής υπερασπίστηκαν αποτελεσματικά τις έδρες τους, ενώ στους 132 φθάνουν οι αποτυχόντες να επανεκλεγούν, στους οποίους πρέπει να προστεθούν και άλλοι 35 που δεν έθεσαν υποψηφιότητα.

Ειδικότερα, από τους 108 βουλευτές που εκλέγει η ΝΔ, προηγούμενη θητεία στα βουλευτικά έδρανα έχουν οι 70, ενώ 38 βουλευτές είναι οι νεοεκλεγέντες. Τη μεγαλύτερη ανανέωση παρουσιάζει η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ που απαρτίζεται από 52 βουλευτές, εκ των οποίων 39 είναι νέα πρόσωπα.

Μεγάλο ποσοστό επανεκλεγέντων βουλευτών βρίσκεται στη συρρικνωμένη κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, καθώς από τους 41 βουλευτές που εκλέγει το πρώην κυβερνητικό κόμμα οι 34 επανεκλέγονται και μόνον 7 είναι όσοι θα καθίσουν στα βουλευτικά έδρανα για πρώτη φορά. Από τους 33 βουλευτές που εξελέγησαν με τους Ανεξάρτητους Έλληνες, οι 12 -στην πλειονότητά τους προερχόμενοι από τη ΝΔ- επανεκλέγονται και οι 21 είναι νέοι.

Από το ΚΚΕ, στους 26 βουλευτές που εκλέγονται, οι 14 είναι επανεκλεγέντες και 12 εκλέγονται για πρώτη φορά.
Από τους 19 βουλευτές της ΔΗΜΑΡ, εξάλλου, οι 6 επανεκλέγονται (ορισμένοι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ) και οι 11 υπόλοιποι θα καθίσουν για πρώτη φορά στα βουλευτικά έδρανα, ενώ στους πρωτοείσακτους ανήκουν και οι 21 βουλευτές της Χρυσής Αυγής.

Από το σύνολο των 300 της νέας Βουλής μόνον το ένα έκτο είναι γυναίκες καθώς φαίνεται να εκλέγονται 53 γυναίκες.

Ανάμεσα τους πολλές νεοεκλεγείσες, ιδίως μετά τις δραματικές αλλαγές στην Α΄ και Β΄ Αθήνας που άφησαν εκτός Βουλής πολλές γυναίκες.


Οι 146 νέοι βουλευτές που εκλέγονται είναι οι:

Αλκιβιάδης Νουσηκύρου (ΝΔ Πέλλα)
Αθανάσιος Γραμματικόπουλος (Ανεξάρτητοι Έλληνες)
Ειρήνη - Ελένη Αγαθοπούλου (ΣΥΡΙΖΑ Κιλκίς)
Κωνσταντίνος Στύλιος (ΝΔ Άρτα),
Όλγα Γεροβασίλη (ΣΥΡΙΖΑ Άρτα)
Χρήστος Μαντάς (ΣΥΡΙΖΑ Ιωάννινα)
Νίκος Έξαρχος (ΚΚΕ Ιωάννινα)
Μιχάλης Κασσής (ΠΑΣΟΚ Ιωάννινα)
Βασίλης Ιωάννου (ΠΑΣΟΚ Πρέβεζα)
Δημήτρης Κυριαζίδης (ΝΔ Δράμα)
Νίκος Σμολοκτός (Ανεξάρτητοι Έλληνες Δράμα)
Μαρίνος Ουζουνίδης (Ανεξάρτητοι Έλληνες Έβρος, εφόσον ο Πάνος Καμμένος δεν επιλέξει την έδρα)
Γιάννης Πασχαλίδης (ΝΔ Καβάλα)
Δημήτρης Εμμανουηλίδης (ΣΥΡΙΖΑ Καβάλα)
Δημήτρης Σαλτούρος (ΠΑΣΟΚ Ξάνθη)
Ζεϊμπεκ Χουσεΐν (ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθη)
Καρα Γιουσούφ Αϊχάν (ΣΥΡΙΖΑ Ροδόπη)
Τιμολέων Κοψαχείλης (ΝΔ Γρεβενά)
Μαρία Αντωνίου (ΝΔ Καστοριά)
Συμεών Κουμπάνης (Ανεξάρτητοι Έλληνες Καστοριά)
Ραχήλ Μακρή (Ανεξάρτητοι Έλληνες Κοζάνη)
Κώστας Σταμπολίδης (ΚΚΕ Κοζάνης)
Θεοδώρα Τσικαρδάκη (ΔΗΜΑΡ Κοζάνη)
Νίκος Σαμαράς (ΠΑΣΟΚ Φλώρινα)
Γιάννης Αμμανατίδης (ΣΥΡΙΖΑ Α' Θεσσαλονίκης)
Γιώργος Αρχοντόπουλος (ΣΥΡΙΖΑ Α΄ Θεσσαλονίκης)
Θεοδόσιος Κωνσταντινίδης (ΚΚΕ Α' Θεσσαλονίκης)
Χρυσούλα Γιαταγάνα (Ανεξάρτητοι Έλληνες Α' Θεσσαλονίκης)
Χαράλαμπος Αηδονόπουλος (Ανεξάρτητοι Έλληνες Α' Θεσσαλονίκης)
Αντώνης Γρέγος (Χρυσή Αυγή Α' Θεσσαλονίκης)
Ελένη Γερασιμίδου (ΚΚΕ Β΄Θεσσαλονίκης)
Απόστολος Χαρουπάκης (Ανεξάρτητοι Έλληνες Β΄Θεσσαλονίκης)
Αικατερίνη Μάρκου (ΔΗΜΑΡ Β΄Θεσσαλονίκης)
Πολύβιος Ζησιμόπουλος (Χρυσή Αυγή Β΄ Θεσσαλονίκης)
Ξανθίππη Καρανίκα (ΣΥΡΙΖΑ Ημαθία)
Κωνσταντίνος Γιοβανόπουλος (Ανεξάρτητοι Έλληνες Ημαθία)
Ιωάννα Ταμπάκη Σοφρόνωφ (ΚΚΕ Ημαθία)
Γιώργος Γεωργαντάς (ΝΔ Κιλκίς)
Δημήτρης Χριστογιάννης (ΝΔ Πιερία)
Ευγένιος Παπαδόπουλος (Ανεξάρτητοι Έλληνες Πιερία)
Μενέλαος Βλαχβέης (ΝΔ Σέρρες)
Φωτεινή Αραμπατζή (ΝΔ Σέρρες)
Νικήτας Σιώης (Χρυσή Αυγή Σέρρες)
Ευάγγελος Φωτίου (ΔΗΜΑΡ Σέρρες)
Ευθύμιος Καρανάσιος (ΝΔ Χαλκιδική)
Αικατερίνη Ιγγλέζη (ΣΥΡΙΖΑ Χαλκιδική)
Κώστας Μπαρμπαρούσης (Χρυσή Αυγή Αιτωλοακαρνανία)
Παύλος Θεοδωρίδης ή Βασίλης Πατρώνης (ΔΗΜΑΡ Αιτωλοακαρνανίας, εφόσον ο Σ. Κουβέλης επιλέξει τη Β΄Αθήνας)
Θανάσης Νταβλούρος (ΝΔ Αχαΐα)
Γιώργος Νταβρής (Ανεξάρτητοι Έλληνες Αχαΐα)
Μιχάλης Αρβανίτης (Χρυσή Αυγή Αχαΐα)
Γιάννης Κωνσταντόπουλος (Ανεξάρτητοι Έλληνες Ηλεία)
Έφη Γεωργοπούλου - Σάλταρη (ΣΥΡΙΖΑ Ηλεία)
Νίκος Κρέσπης (Χρυσή Αυγή Ηλεία)
Γιάννης Καράμπελας (ΝΔ Βοιωτία)
Ανδρέας Κουτσούμπας (ΝΔ Βοιωτία)
Γιάννης Σταθάς (ΣΥΡΙΖΑ Βοιωτία)
Νίκος Μίχος (Χρυσή Αυγή Εύβοια)
Δημήτρης Αναγνωστάκης (ΔΗΜΑΡ Εύβοια)
Βασίλης Κυριακάκης (ΣΥΡΙΖΑ Φθιώτιδα)
Θεόδωρος Χειμάρας (Ανεξάρτητοι Έλληνες Φθιώτιδα)
Απόστολος Γκλέτσος (Χρυσή Αυγή Φθιώτιδα)
Κωνσταντίνος Κοντογεώργος (ΝΔ Ευρυτανία)
Ασπασία Μανδρέκα (ΝΔ Φωκίδα)
Ζωή Κωνσταντοπούλου (ΣΥΡΙΖΑ Α΄Αθήνας)
Νίκος Βούτσης (ΣΥΡΙΖΑ Α΄ Αθήνας)
Βασίλης Κικίλιας (ΝΔ Α΄Αθήνας)
Ανδρέας Ψυχάρης (ΝΔ Αθήνας)
Νίκος Μιχαλολιάκος (Χρυσή Αυγή Α΄Αθήνας)
Ιωάννης Βουλδής (Χρυσή Αυγή Α΄Αθήνας)
Γιάννης Πανούσης (ΔΗΜΑΡ Α΄Αθήνας)
Δημήτρης Στρατούλης (ΣΥΡΙΖΑ Β΄Αθήνας)
Νάντια Βαλαβάνη (ΣΥΡΙΖΑ Β΄Αθήνας)
Νίκος Μιχαλολιάκος (Χρυσή Αυγή Α΄Αθήνας)
Ρένα Δούρου (ΣΥΡΙΖΑ Β΄Αθήνας)
Νάντια Βαλαβάνη (ΣΥΡΙΖΑ Β΄Αθήνας)
Πέτρος Τατσόπουλος (ΣΥΡΙΖΑ Β΄Αθήνας)
Ευκλείδης Τσακαλώτος (ΣΥΡΙΖΑ Β΄Αθήνας)
Άννα Καραμανλή (ΝΔ Β΄Αθήνας)
Βασίλης Καπερνάρος (Ανεξάρτητοι Έλληνες Β΄Αθήνας)
Παύλος Κοντογιαννίδης (Ανεξάρτητοι Έλληνες Β΄Αθήνας)
Λίνα Κροκίδη (ΚΚΕ Β΄Αθήνας)
Χρήστος Κατσιώτης (ΚΚΕ Β΄Αθήνας)
Ελένη Ζαρούλια (Χρυσή Αυγή Β΄Αθήνας)
Γιώργος Γερμένης (Χρυσή Β΄Αθήνας)
Ηλίας Παναγιώταρος (Χρυσή Αυγή Β΄Αθήνας)
Αλέξης Μητρόπουλος (ΣΥΡΙΖΑ Αττική)
Νάσος Αθανασίου (ΣΥΡΙΖΑ Αττική)
Γεωργία Μαρτίνη (ΝΔ Αττική)
Παύλος Χαϊκάλης (Ανεξάρτητοι Έλληνες Αττική)
Ευγενία Αρβανίτη - Πρεβεζάνου (Ανεξάρτητοι Έλληνες Αττική)
Ηλίας Κασιδιάρης (Χρυσή Αυγή Αττική)
Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος (ΝΔ Α Πειραιά)
Νίκος Κουζήλος (Χρυσή Αυγή Α Πειραιά)
Μαρία Ρεπούση (ΔΗΜΑΡ Α Πειραιά)
Ευγενία Βαμβακά (ΣΥΡΙΖΑ Β΄Πειραιά)
Ιωάννης Λαγός (Χρυσή Αυγή Β΄Πειραιά)
Μαρία Γιαννακάκη (ΔΗΜΑΡ Β΄Πειραιά)
Ασημίνα Σκόνδρα (ΝΔ Καρδίτσα)
Νίκος Μιχαλάκης (ΣΥΡΙΖΑ Καρδίτσα)
Χρήστος Κέλλας (ΝΔ Λάρισα)
Γιώργος Λαμπρούλης (ΚΚΕ Λάρισα)
Θωμάς Ψύρρας (ΔΗΜΑΡ Λάρισα)
Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος (Χρυσή Αυγή Λάρισα)
Παρίσης Μουτσινάς (ΔΗΜΑΡ Μαγνησία)
Μαρίνα Χρυσοβελώνη (Ανεξάρτητοι Έλληνες Μαγνησία)
Π. Ηλιόπουλος (Χρυσή Αυγή Μαγνησία)
Γιώργος Οικονόμου (ΠΑΣΟΚ Τρίκαλα)
Ηλίας Βλαχογιάννης (ΝΔ Τρίκαλα)
Γιώργος Κυρίτσης (ΔΗΜΑΡ Τρίκαλα)
Δημήτρης Κοδέλλας (ΣΥΡΙΖΑ Αργολίδα)
Κώστας Ζαχαριάς (ΣΥΡΙΖΑ Αρκαδία)
Νίκος Ταγαράς (ΝΔ Κορινθία)
Χρήστος Δήμας (ΝΔ Κορινθία)
Μαρία Θελερίτη (ΣΥΡΙΖΑ Κορινθία)
Ευστάθιος Μπούκουρας (Χρυσή Αυγή Κορινθία)
Σπύρος Αραχωβίτης (ΣΥΡΙΖΑ Λακωνία)
Θανάσης Πετράκος (ΣΥΡΙΖΑ Μεσσηνία)
Δημήτρης Κουκούτσης (Χρυσή Αυγή Μεσσηνία)
Διονύσης Γάσπαρος (ΝΔ Ζάκυνθος)
Στέφανος Σαμοϊλης (ΣΥΡΙΖΑ Κέρκυρα)
Παναγής Δρακουλόγκονας (ΣΥΡΙΖΑ Κεφαλονιά)
Παύλος Βογιατζής (ΝΔ Λέσβος)
Δημήτρης Καραγιάννης (ΚΚΕ Λέσβος)
Γιάννης Ζερβελλής (ΣΥΡΙΖΑ Λέσβος)
Δημήτρης Μαυρατζιώτης (ΚΚΕ Σάμος)
Κώστας Τριαντάφυλλος (ΠΑΣΟΚ Χίος)
Μάριος Βουτσίνος (Ανεξάρτητοι Κυκλάδες)
Νίκος Συρμαλένιος (ΣΥΡΙΖΑ Κυκλάδες)
Βασίλης Υψηλάντης (ΝΔ Δωδεκάνησα)
Γιάννης Παππάς (ΝΔ Δωδεκάνησα)
Μάνος Κόνσολας (ΝΔ Δωδεκάνησα)
Μάξιμος Σενετάκης (ΝΔ Ηράκλειο)
Μ. Συντυχάκης (ΚΚΕ Ηράκλειο)
Νότης Μαριάς (Ανεξάρτητοι Έλληνες Ηράκλειο)
Κώστας Σκρέκας (ΝΔ Τρίκαλα)
Κώστας Γύπαρης (ΝΔ Χανιά)
Γιώργος Σταθάκης (ΣΥΡΙΖΑ Χανιά)
Αν. Ξανθός (ΣΥΡΙΖΑ Ρέθυμνο)
Χαράλαμπος Αθανασίου (ΝΔ Επικρατείας)
Χρύσανθος Λαζαρίδης (ΝΔ Επικρατείας)
Γιάννης Μιχελάκης (ΝΔ Επικρατείας)
Θεανώ Φωτίου (ΣΥΡΙΖΑ Επικρατείας)
Πύρρος Δήμας (ΠΑΣΟΚ Επικρατείας)
Τέρενς Κουϊκ (Ανεξάρτητοι Έλληνες Επικρατείας)
Χρήστος Παππάς (Χρυσή Αυγή Επικρατείας)
Σπύρος Λυκούδης (ΔΗΜΑΡ Επικρατείας)

http://newpost.gr/




Διαβάστε περισσότερα »

Μπαρόζο: "Θα θέσουμε εκτός νόμου την Χρυσή Αυγή!"

Τρέμουν οι ξένοι δυνάστες του Ελληνισμού από την άνοδο του Εθνικιστικού Κινήματος

Σε μία πρωτοφανή δήλωση προέβη λοιπόν ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπός Μπαρόζο, δήλωση που αποδεικνύει περίτρανα δύο πράγματα: α) ότι η Χρυσή Αυγή είναι η μόνη δύναμη ανατροπής του σάπιου πολιτικού κατεστημένου και β) ότι οι .....
ξένοι δυνάστες της Πατρίδας μας τρέμουν στην κυριολεξία την τεράστια άνοδο του Κινήματός μας. Δήλωση συγκεκριμένα ο Νο1 ευρωπαίος παράγοντας, όπως αναμεταδίδουν τα εγχώρια μέσα:

"Η Κομισιόν δε θα διστάσει να αναλάβει δράση εναντίον όσων παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα προειδοποίησε ο πρόεδρος της Ευρωπαικής Επιτροής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, αναφορικά με την είσοδο της Χρυσής Αυγής στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Όπως είπε, θα χρησιμοποιήσουν όλους τους μηχανισμούς που διαθέτουν. «Θα πρέπει να ορίσουμε τι συνιστά ένα νεοναζιστικό κόμμα» και να «δούμε τις εθνικές νομοθεσίες πάνω σε αυτό το θέμα», τόνισε κληθείς να σχολιάσει στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου το ποσοστό που συγκέντρωσε η Χρυσή Αυγή στις ελληνικές εκλογές. Όσον αφορά σ�ο κοινοτικό δίκαιο, τόνισε, η Επιτροπή δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει όλους τους μηχανισμούς που διαθέτει για να δράσει εναντίον όλων εκείνων οι οποίοι προσβάλλουν το κοινοτικό δίκαιο και τη θεμελιώδη χάρτα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων".

Καταλάβατε τώρα πού οφείλεται η λάσπη και ο βρώμικος πόλεμος που δέχεται καθημερινά το Κίνημά μας. Είμαστε οι μόνοι που μπορούν να πετάξουν έξω από τη χώρα τους ξένους επικυρίαρχους και τους διεθνείς τοκογλύφους. Όσα έλεγαν τόσα χρόνια τα παρακρατικά φερέφωνα της εξουσίας ("να κλείσουν τα γραφεία της Χρυσής Αυγής" κλπ), τώρα τολμά και το ξεστομίζει ο ίδιος ο Μπαρόζο. Αυτή είναι η ψευτο-δημοκρατία τους, που θάβει στην κυριολεξία τη λαϊκή βούληση και τα δικαιώματα των Ελλήνων. Η Χρυσή Αυγή θα συνεχίσει με πάθος και σφοδρότητα τον Εθνικό της Αγώνα, μέχρι τηντελική Νίκη, μέχρι να πετάξουμε έξω από την χώρα τους ξένους δυνάστες μας και τα εγχώρια φερέφωνά τους!

xagr.net




Διαβάστε περισσότερα »

Η ώρα της αριστεράς και τα παπαγαλάκια

ΑΡΓΗΣΕ ΜΕΡΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ, αλλά ήρθε τελικά η ώρα της Αριστεράς στην Ελλάδα. Ο Τσίπρας και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κατάφεραν, όσα δεν είχε καταφέρει από το 1974 μέχρι σήμερα η Αριστερά, που παρέμενε στην γωνία αποκομμένη και απομονωμένη ως κίνημα διαμαρτυρίας.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ τα δύο κυρίαρχα μέχρι τώρα κόμματα, το ΠΑΣΟΚ και η.....
Νέα Δημοκρατία πρέπει να αντιληφθούν τα μηνύματα της κάλπης. Καταλαβαίνουν τα δύο αυτά κόμματα τι γίνεται, ή από την πανωλεθρία που έπαθαν δεν συνειδητοποιούν τι συμβαίνει και θεωρούν ότι είναι ακόμα οι πρωταγωνιστές;

ΟΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ έδωσαν εντολή στον Τσίπρα να βγάλει τη χώρα από την κρίση. Υπό προϋποθέσεις όμως:

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να προσέξει, αφού ένα μέρος του ποσοστού του είναι ψήφος διαμαρτυρίας των άλλων κομμάτων. Και οι ψηφοφόροι των άλλων κομμάτων που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να παραμείνουν στην επιλογή τους και να μην ξεστρατίσουν.

ΜΗΝ ΜΠΕΡΔΕΥΟΥΜΕ επομένως το μνημόνιο, με την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτός ο διαχωρισμός πρέπει να είναι ξεκάθαρος από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αφού τα παπαγαλάκια έχουν πιάσει δουλειά ρίχνοντας τόνους λάσπης, προσπαθώντας να πείσουν τους πολίτες για το αντίθετο.

Ο ΑΛΕΞΗΣ Τσίπρας αυτή τη στιγμή πρέπει να καταθέσει ένα υλοποιήσιμο σχέδιο διακυβέρνησης της χώρας και εξόδου της από την κρίση, φέρνοντας έτσι την κεντροαριστερά στο προσκήνιο και ξεκινώντας ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία αυτού του τόπου. Αλλιώς, η Αριστερά, θα παραμείνει ξανά στην γωνία αποκομμένη και απομονωμένη ως κίνημα διαμαρτυρίας, έχοντας κάνει απλά ένα διάλειμμα από την μέχρι τώρα πορεία της.


http://www.moriasnow.gr




Διαβάστε περισσότερα »

Μαρτυρίες και ομολογίες πολιτικής ανημποριάς: Ευρώ, δραχμές και η παραφιλολογία περί εντός-εκτός της ΕΕ

Παναγιώτης Ήφαιστος


Μια ακόμη αναγκαία και μη εξαιρετέα παρέμβαση που όπως και οι προηγούμενες αναρτώνται στη διεύθυνση http://www.ifestosedu.gr/112ekloges12.htm. Αφορά κάτι το οποίο δεν συμβαίνει συχνά στις διεθνείς σχέσεις: Οι αντιπρόσωποι μιας ελεύθερης κοινωνίας συνομολόγησαν ένα μνημόνιο που βασικά ακυρώνει την....
εθνική ανεξαρτησία και πάγιες δημοκρατικές αρχές. Απλή ανάγνωση του «εφαρμοστικού νόμου» (http://www.epikaira.gr/content/files/Efarmostikos_nomos_sxolia1.pdf) το καθιστά ολοφάνερο. Πριν και μετά τον εφαρμοστικό νόμο ακούσαμε πολλά ψέματα, απειλές, εκβιασμούς, προπαγάνδες, απλουστεύσεις και σκόπιμες ηχηρές αποσιωπήσεις.
Στο επίκεντρο βρισκόταν η θέση της Ελλάδας στην ΕΕ, οι διαπραγματευτικές δυνατότητές μας και οι δήθεν κίνδυνοι να εκδιωχθούμε κακήν κακώς. Επειδή επί τάπητος τίθενται ζητήματα εθνικής επιβίωσης απαιτείται να τονιστούν πασίδηλα ζητήματα που υποδηλώνουν μια κραυγαλέα πολιτική ανημποριά των πάλαι ποτέ πολιτικών ελεφάντων. Αυτών των μορφικά πανομοιότυπων ελεφάντων οι οποίοι σε πρώτη φάση μετέτρεψαν την Ελλάδα σε τρύπιο Τιτανικό, σε δεύτερη συμμάχησαν με διεθνικούς χρηματοοικονομικούς δρώντες και τεχνοκράτες, σε τρίτη υπέγραψαν θανατηφόρα μνημόνια ύφ�σης, δανεισμού, τοκογλυφίας και στο τέλος κατάφεραν κατά της Ελληνικής κοινωνίας ένα θανατηφόρο κτύπημα με το να υπογράψουν το δεύτερο μνημόνιο. Οι πολιτικές μεταστροφές και η τελική σύμπραξη της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης κατέδειξε την ηγετική εμβέλεια συμπαθών, κατά τα άλλα, προσώπων.

Εδώ λοιπόν θα σταθούμε σε ένα κεντρικό ζήτημα: Τις δυνατότητες διαπραγμάτευσης στην ΕΕ, οι οποίες τους μήνες και τα χρόνια που έρχονται είναι ίσως το κρισιμότερο ζήτημα. Δεν θα εξαντλήσουμε αυτό το θέμα για το οποίο υπάρχουν, εξάλλου, χιλιάδες δημοσιευμένες σελίδες δικές μου και άλλων. Αναλύσεις που αφορούν τη δομή, τις λειτουργίες, τα ελλείμματα και τις αστάθειες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Μερικά σημεία, όμως, ιδωμένα υπό το πρίσμα της Ελληνικής κρίσης, ίσως φωτίσουν καλύτερα τον συντρέχοντα διάλογο για την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ και τις απειλέςεκδίωξής της ακόμη και από την ΕΕ.
Κατά πρώτον, κανείς μπορεί εύκολα να αναζητήσει αναρίθμητες έντρομες δηλώσεις ευρωπαίων πολιτικών και τεχνοκρατών όταν εξηγούσαν πως αν η Ελλάδα αφεθεί να πτωχεύσει θα κατέρρεε το ευρώ και η ΕΕ. Αυτό ήταν και συνεχίζει να είναι, θεμιτά και νομιμοποιημένα, το ισχυρότερο διαπραγματευτικό μας χαρτί. Πως όμως να λειτουργήσουμε με διαπραγματευτικό ορθολογισμό όταν επί δεκαετίες πολιτικοστοχαστικά οι Έλληνες διαποτίζονταν με αβάστακτα λανθασμένες αναλύσεις για την φυσιογνωμία της ΕΕ.
Αναρίθμητες αναλύσεις αναδείκνυαν κραυγαλέα άγνοια της φυσιογνωμίας της ΕΕ, αναπαρήγαγαν ιδεολογήματα, αναμασούσαν νομικίστικες θέσεις και ανυπόστατα θεωρήματα και αποκάλυπταν απύθμενη άγνοια των δομών και των λειτουργιών της ΕΕ. Αυτές οι αναλύσεις εισέρευσαν και επηρέασαν αρνητικά την πολιτική σκέψη και τις πολιτικές αποφάσεις.
Ούτε λίγο ούτε πολύ αναρίθμητοι περιέγραφαν την ύπαρξη μιας ΕΕ που ήταν μια κοσμοπολίτικη και χαρούμενη παιδική χαρά. Άλλες αναλύσεις που συχνά και αντιφατικά εκπορεύονταν από τις ίδιες πέννες απειλούσαν με εκδίωξή μας ή αυστηρή τιμωρία μας αν δεν υπακούαμε τα τεχνοκρατικά κελεύσματα. Νεφελωδώς και αβάσιμα επικαλούνταν κάποιον υπερεθνικό μπαμπούλα έτοιμο να τιμωρήσει τους απείθαρχους και άτακτους Έλληνες.
Οι τεχνοκράτες στην ΕΕ, όντως, έχουν δύναμη. Πλην και τα νήπια ξέρουν ότι αυτό είναι και το πρόβλημα που τα μέλη με τον έναν ή άλλο τρόπο διαρκώς προσπαθούν να αντιμετωπίσουν. Σε αυτό εξάλλου συνίσταται το δημοκρατικό έλλειμμα. Σε αυτό το πεδίο ένα μικρό κράτος-μέλος καταμαρτυρούμενα διαθέτει πρόσφορο έδαφος άσκησης πολιτικής. Εάν κανείς έχει στοιχειώδη γνώση των δομών και λειτουργιών της ΕΕ, εάν συγκροτεί ορθολογικές πολιτικές και οικονομικές προτάσεις σε όλα τα επίπεδα διαπραγματεύσεων και εάν απορρίπτει τις καταχρηστικές τεχνοκρατικές στάσεις μπορ�ί να κερδίζει μάχες και τα συμφέροντά του να εκπληρώνονται.
Αυτό καταμαρτυρεί η κοινοτική πρακτική πολλών δεκαετιών. Το κοινοτικό πολιτικό πεδίο είναι τεράστιο, πολλών ιεραρχημένων στρωμάτων και επιπέδων και πολλών αποφάσεων που άλλοτε είναι ρευστές και υπό διαμόρφωση και άλλοτε μόλις στα σπάργανά τους και εκκολαπτόμενες.
Αντί λοιπόν υποτακτικά οι αντιπρόσωποι ενός κράτους να υπογράφουν ό,τι τους δώσουν οι τεχνοκράτες ή τουλάχιστον πριν το κάνουν επιβάλλεται να εξαντλούν όλα τα διαπραγματευτικά τους όπλα σε πολιτικό επίπεδο. Αν και προσωπικά παγερά αδιάφορος με αυτό που ονομάζεται κομματική ζωή, μπορώ εν τούτοις να πω μετά βεβαιότητας ότι πριν τη συγκυβέρνηση του δευτέρου μνημονίου ο κυρίαρχος πολιτικός λόγος πρόδιδε γνώσεις επιπέδου πρωτοετούς φοιτητή πανεπιστημιακού τμήματος ευρωπαϊκών σπουδών. Το ίδιο ισχύει όταν η μείζονα αντιπολίτευση συμπορεύτηκε υπογράφοντ�ς το δεύτερο μνημόνιο. Είναι φανερό σε ποιούς απευθυνόταν το «διάγγελμα του δεκαεξάχρονου» (http://www.ifestosedu.gr/110dekaexaxronos.htm) όταν σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια επιχειρήθηκε να πείσει ότι υπάρχει μεγάλο περιθώριο διαπραγματεύσεων. Μεγάλο πεδίο πολιτικής δράσης που έπρεπε να εξαντληθεί πριν η αντιπολίτευση υποκύψει στις πολιτικές ύφεσης που η ίδια στηλίτευε.
Η λογική της τότε συγκυρίας καλούσε για εκλογές άμεσα και αμέσως μετά ο νέος πρωθυπουργός να σήκωνε τη σημαία του ευρωπαϊκού πολιτικοοικονομικού ορθολογισμού. Τη σημαία της ευρωπαϊκής διακρατικής δημοκρατίας, της ορθολογικής οικονομικής διακυβέρνησης και της αντιμετώπισης των διεθνικών χρηματοοικονομικών θηρίων.
Για να γίνει αυτό όμως, απαιτούσε συγκρότηση πολιτικής στρατηγικής και αξιόπιστο ευρωπαϊκό πολιτικοστοχαστικό λόγο. Αν μια πολιτική ηγεσία δεν διαθέτει τέτοιο λόγο, είναι κατιτί που δεν κρύβεται. Την αλήθεια λέμε αν υποστηρίξουμε πως ο δικομματισμός που κυβερνούσε τις δύο τελευταίες δεκαετίες στερείτο ενός τέτοιου λόγου.
Μετά την υπογραφή του δεύτερου μνημονίου όλοι μαζί ως χορωδία προπαγανδιστών επιδόθηκαν στην πολιτική τρομοκρατία και κινδυνολογία περί μη πληρωμής «μισθών και συντάξεων». Ως και το Ελληνικό κράτος να μην υπήρχε, ως και οι Έλληνες να μην συνέχιζαν να δουλεύουν και να παράγουν, ως και το κράτος να μην είχε έσοδα και ως και να ήταν τόσο εύκολο ένα μέλος της ΕΕ να αφεθεί να καταρρεύσει.
Επιδεικνύοντας ολιγωρία έσπευσαν να υπογράψουν ό,τι τους επέβαλλαν οι τεχνοκράτες. Δεν αξίωσαν μια αναζήτηση των αιτίων σε πανευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο και δεν αξίωσαν άμεση απαλλαγή από επαχθή και καταχρηστικά χρέη που δημιουργήθηκαν τα δύο τελευταία χρόνια. Ακολούθησαν τον εύκολο δρόμο της απάθειας, της υποταγής και της υποτέλειας. Ουσιαστικά, καμιά διαπραγμάτευση.
Οι μεταστροφές πολλών ικανών ανθρώπων στον περίγυρο αυτού του συστήματος κατέδειξε ότι από τους ανθρώπους κανείς μπορεί να περιμένει οτιδήποτε. Δεν το λέω αφοριστικά. «Ανθρώπινα όλα αυτά», θα έλεγε ο Κονδύλης. Αναμενόμενα, θα έλεγα εγώ, όταν η πολιτική έχει ροκανιστεί: Όταν πολιτικοστοχαστικά αποδυναμωθήκαμε, όταν κυριάρχησαν αναρριχητικές νοοτροπίες, όταν οι πελατειακές δομές οργίασαν και όταν η πολιτική μετατράπηκε σε ένα καλάθι σάπιων μήλων μέσα στο οποίο όσα νέα μήλα έμπαιναν σάπιζαν.
Παρενθετικά μια μόνο λέξη για το ζήτημα της κοινωνικής συνοχής. Η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων τον περασμένο Ιανουάριο και Φεβρουάριο θα δεχόταν βασικά οποιοδήποτε μέτρο θα διασφάλιζε τη δημοκρατία τους, την εθνική τους ανεξαρτησία και την πολιτική τους ελευθερία. Μέτρα που θα συνοδεύονταν όπως είναι φυσικό από διασφάλιση του ελάχιστου της διαβίωσης των πολιτών, εγγυήσεις πως κανείς δεν θα ενοχλήσει τις χειμαζόμενες επιχειρήσεις και πως κανείς δεν θα θίξει τα ελληνικά νοικοκυριά. Όλοι αυτοί πριν τα λάθη των πολιτικών του δικομματισμού, ζούσανφυσιολογικά, δούλευαν, παρήγαγαν, επένδυαν και ήλπιζαν σε ένα καλύτερο μέλλον. Ένας κοινωνικοπολιτικά αξιόπιστος λόγος, λοιπόν, λογικό είναι ότι θα είχε μεγάλη απήχηση. Το αντίθετο συνέβηκε: Γεννήθηκε ένα νέο πολιτικό σπορ, η κινδυνολογία και η πολιτική τρομοκρατία. Στρατιές κινδυνολόγων δικαιολογούσαν την έντρομη υποταγή στους ανεξέλεγκτους τεχνοκράτες.

Για να επανέλθουμε στην ΕΕ, η πολιτική συμπεριφορά όλων των παρατάξεων εξουσίας μετά το 2009 καταμαρτύρησε την πολιτική και στοχαστική ανημποριά της συντριπτικής πλειονότητας του πολιτικού της προσωπικού. Ακόμη και από άτομα που δεν θα το ανέμενε κανείς, καθότι, τυπολογικά μιλώντας έπρεπε να διαθέτουν στοιχειώδη τουλάχιστον γνώση.
Έπρεπε να γνωρίζουν ότι η δομή, η φυσιογνωμία, οι πολιτικές λειτουργίες και οι θεσμικές δομές επιτρέπουν σε ένα μικρό κράτος-μέλος της ΕΕ να επιτύχει το μέγιστο των σκοπών του. Βασικά, σε κανέναν άλλο διεθνή πολιτικό χώρο δεν υπήρξε ποτέ μια τέτοια κατάσταση όπου για έναν αριθμό σημαντικών λόγων τα λιγότερο ισχυρά κράτη έχουν πολλές ευκαιρίες να λειτουργούν ισότιμα με τα μεγαλύτερα.
Ανά πάσα στιγμή τους προσφέρεται η δυνατότητα να αναπτύξουν πολιτική και διπλωματική δραστηριότητα τα όρια της οποίας είναι μόνο ο ουρανός. Το πεδίο πολιτικής δράσης είναι απέραντο: Χιλιάδες θεσμοί, συζητήσεις, αποφάσεις, συμπλεκόμενες πολιτικοστρατηγικές σκοπιμότητες, ρευστές εισροές εθνικών συμφερόντων και εθνικών θέσεων που συναρτώνται με την εσωτερική πολιτική κάθε κράτους-μέλους και αναρίθμητες ομάδες πίεσης (Για μια συναφή ανάλυση συναρτημένη με το «Γερμανικό Ζήτημα» και αναρτημένη στο διαδίκτυο βλ. http://www.ifestosedu.gr/111GermanikoEE.htm).
Στο πεδίο της ΕΕ οι δυνατότητες πολιτικής δράσης για να εξυπηρετηθούν τα εθνικά συμφέροντα ενός κράτους είναι πρακτικά ανεξάντλητες. Δεν είναι ένας χώρος αλτρουισμού και χαριτολογιών. Είναι ένας χώρος σκληρών διαπραγματεύσεων. Αν συμμετέχεις είτε εισέρχεσαι μέσα σε αυτή την αρένα ή απέχεις και χάνεις.
Μόνο ανήμποροι πολιτικοί ηγέτες κρατών-μελών σπεύδουν απνευστί να υποκύψουν σε εντολοδόχους γραφειοκρατικές λογικές προσερχόμενοι στη συνέχεια στη χώρα τους ως πολιτικοί τρομοκράτες επιβολής ανορθολογικών οικονομικών αποφάσεων. Από εντολείς των τεχνοκρατών γίνονται έτσι εντολοδόχοι των τεχνοκρατών ή πιο δραστήριων κρατών που επιβάλλουν τα συμφέροντά τους.
Μια εύλογη θέση είναι ότι ποτέ και κανείς δεν μπορεί να επιβάλει σε ένα κράτος μιας επαχθή πολιτική ή οικονομική απόφαση, αν οι αντιπρόσωποί του λειτουργούν αποτελεσματικά στην ΕΕ. Αυτό όμως απαιτεί γνώση της ευρωπαϊκής πολιτικής, θάρρος, ικανότητα ανάληψης πρωτοβουλιών και ικανότητα ανάληψης λελογισμένου πολιτικού ρίσκου. Για έναν ακόμη λόγο, το σύστημα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης είναι θετικά ευάλωτο στην πολιτική βούληση των μελών του. Ουσιαστικά, όσο αυτό συμβαίνει τόσο περισσότερο αναδεικνύεται ο θετικός ρόλος της ΕΕ στη ζωή των Ευρωπαίων και όσοαυτό δεν συμβαίνει αναδεικνύεται το αντίστροφο.
Όταν ένα κράτος-μέλος εμφανίζεται με σημαία τα εθνικά του συμφέροντα, με συγκροτημένη ευρωπαϊκή στρατηγική πειθούς και με ορθολογιστικές πολιτικές και οικονομικές θέσεις δύσκολα μπορούν να απορριφθούν οι προτάσεις του. Στη χειρότερη περίπτωση δεν θα συνυπολογιστούν πλήρως αλλά δεν θα αγνοηθούν τα ζωτικά συμφέροντα. Η αντίθετη στάση είναι πάντα καταστροφική: Οι τεχνοκράτες παίρνουν το πάνω χέρι, οι ηγεμονικές στάσεις κυριαρχούν, οι διεθνικοί δρώντες οργιάζουν και το παραπαίων κράτος συμβάλλει στη διολίσθηση της ίδιας της ευρωπαϊκής πολιτικής σε ανο�θολογικούς προσανατολισμούς.
Υπάρχουν ακόμη αισθητικά και ψυχολογικά κριτήρια και παράγοντες που μια διπλωματία ποτέ δεν παραμελεί. Είτε αυτό οφείλεται σε ρητορεία είτε επειδή πολλοί το πιστεύουν, δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια να μην ακουστεί θετικά μια ορθολογιστική θέση των αντιπροσώπων ενός κράτους. Αυτό ισχύει όλως ιδιαιτέρως όταν πασίδηλα υπονομεύεται οτιδήποτε λέγεται –ενίοτε ρητορικά και υποκριτικά, δεν αντιλέγω, πλην αυτό μετράει πολιτικά, αν κανείς το εκμεταλλευτεί– και πράττεται στην Ευρώπη μετά το 1945. Αν κανείς το γνωρίζει –και εάν είναι «ηγέτης» φροντίζει να διαθέτ�ι ικανούς συμβούλους για να τον ενημερώνουν–, μπορεί να το υπενθυμίζει με σκληρό τρόπο σε όσους εκτρέπονται. Στη φαρέτρα μας διαθέτουμε χιλιάδες τέτοιες δηλώσεις, θέσεις και αποφάσεις που αφορούν την «ευρωπαϊκή ιδέα», τους συχνά διακηρυγμένους «υψηλούς σκοπούς» της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και τη σκοπιμότητα ύπαρξης συγκεκριμένων πολιτικών και οικονομικών προσανατολισμών.
Στο ίδιο πλαίσιο υπάρχουν και τα λάθη και οι παραλείψεις των κοινοτικών αποφάσεων τις οποίες πολλοί αρμόδιοι συχνά ομολογούν. Σε μια διαπραγμάτευση δεν έχεις παρά να τους τα υπενθυμίζεις. Όλοι γνωρίζουν τα φρικτά λάθη της ΟΝΕ μετά το 1992 και αν τους τα υπενθυμίσεις δύσκολα θα το αρνηθούν. Συχνά εξάλλου τα ομολογούν δημόσια και οι ίδιοι. Αν ένας αντιπρόσωπος ενός κράτους διαθέτει στοιχειώδεις διαπραγματευτικές ικανότητες τα επισημαίνει και αρνείται να αποδεχθεί τις αρνητικές συνέπειες που τον πλήττουν (βλ. πιο πάνω παραπομπή σε ανάλυση του «Γερμανικού ζ�τήματος» και τη δημιουργία της ΟΝΕ).
Για αυτό το ζήτημα, για αυτές τις παραλείψεις και για αυτά τα ολέθρια λάθη διόλου παράδοξα κανείς μπορεί να βρει πολλούς συμμάχους ακόμη και στην ίδια τη Γερμανία. Στη Γερμανία και σε άλλα κράτη διαρκώς συγκροτούνται και ανασυγκροτούνται συγκλίσεις ρευστών και μονιμότερων συμφερόντων, διαρκώς συντελούνται ορατές και αόρατες διαπραγματεύσεις, διαρκώς διασυνδέονται ζητήματα ποικίλων ιεραρχιών και προτεραιοτήτων και διαρκώς αποκρυσταλλώνονται αποφάσεις που βλάπτουν ή ωφελούν ανάλογα με το κατά πόσο είσαι απαθής ή ενεργητικός συντελεστής του ευρωπαϊ�ού πολιτικού συστήματος.
Χαρακτηριστικά τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές και χωρίς να προκρίνω το αποτέλεσμα ακούεται ότι ένας ή περισσότεροι ηγέτες ενδέχεται να αποστείλουν επιστολές σε ευρωπαίους ομολόγους τους επικαλούμενοι την αντί-μνημονιακή λαϊκή ετυμηγορία. Χωρίς να προκρίνεται το αποτέλεσμα –και χωρίς να μπορεί κανείς να δει μια τέτοια κίνηση μεμονωμένα και μη ενταγμένα σε μια συνολική πολιτική στρατηγική– ως προσέγγιση βρίσκεται στον σωστό προσανατολισμό. Ένα κράτος πάντα κερδίζει όταν οι αντιπρόσωποί του επικαλούνται την κοινωνική βούληση, τη λαϊκή ετυμη�ορία και τις αρχές πάνω στις οποίες πρέπει να εδράζεται το κοινοτικό σύστημα. Είναι αμέτρητες οι φορές προσαρμογής όλων των υπόλοιπων κρατών όταν επί σημαντικών ζητημάτων η λαϊκή ετυμηγορία σε ένα κράτος-μέλος επιτάσσει το αντίθετο.
Η επιβίωση της ΕΕ συναρτάται, βασικά, με το κατά πόσο θα συνεχίσει να λειτουργεί ως ένα πλουραλιστικό σύστημα ανεξαρτήτων κρατών όπου η κυριότερη ιδιομορφία είναι η ισοτιμία μεταξύ των κρατών-μελών και η υιοθέτηση αποφάσεων που εξυπηρετούν τα εθνικά συμφέροντα των κρατών.
Αν ένα μικρό κράτος πείσει για τον ορθολογισμό, τη δημοκρατική νομιμοποίηση και την πολιτικοοικονομική σκοπιμότητα μιας τέτοιας θέσης δύσκολα μπορεί να μην τύχει ευνοϊκής αντιμετώπισης.
Πιο σημαντικό βέβαια είναι όχι μόνο το καλοπροαίρετο ανέμισμα βάσιμων επιχειρημάτων αλλά και η συγκρότηση συμμαχιών με κράτη ή ομάδες που έχουν τα ίδια συμφέροντα. Στην ΕΕ αυτή είναι μια αδιάλειπτη πρακτική. Η ΕΕ είναι ένα μεγάλο και ιδιόμορφο πεδίο διαρκών συγκλίσεων και «συγκρούσεων» συμφερόντων, διασυνδέσεων συμφερόντων και διατύπωσης ρητορικών και υποκριτικών τοποθετήσεων για να επηρεάσουν τις συμπεριφορές των άλλων. Επειδή για διακρατική πολιτική μιλάμε, λογικά αυτό συμπεριλαμβάνει μπλόφες, εξαπατήσεις, αλλαγή φίλων και εχθρών, εκφοβιστικές δ�λώσεις και ενέργειες για αποτροπή λήψεως αποφάσεων και μετατροπής των υπερεθνικών οργάνων σε εξαρτημένες μεταβλητές συγκεκριμένων συμφερόντων. Αναρίθμητοι θεσμικοί και άλλοι παράγοντες περιφέρονται ενώνοντας ή κόβοντας νήματα.
Αν οι αντιπρόσωποι ενός κράτους δεν γνωρίζουν, φοβούνται, δεν αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες και ρίσκα και αν απαθώς περιμένουν τους εντολοδόχους τεχνοκράτες να τους πουν τι να αποφασίσουν δεν τους αξίζει να κατέχουν δημόσιες θέσεις ευθύνης. Εν τέλει, σε ένα τόσο διακρατικό, διεθνικό και υπερεθνικό λαβύρινθο πολλών επιπέδων και πολλών στρωμάτων, η δημοκρατία, η ευημερία και η ελευθερία ενός κράτους-μέλους δεν σερβίρεται στο πιάτο αλλά κερδίζεται με αδιάκοπες στάσεις και συμπεριφορές συμβατές με το εθνικό συμφέρον.
Για όσους κόπτονται «για την Ευρώπη» τέτοιες ορθολογιστικές στάσεις συμβάλουν και στη δημιουργία ενός πιο ορθολογιστικού ευρωπαϊκού πολιτικού περιβάλλοντος και το αντίστροφο. Τέτοιες σκέψεις, όμως, είναι δύσκολο να γίνουν αν ένα μυαλό πλημμυρίζει με κοσμοπολίτικες και διεθνιστικές ασυναρτησίες για μια Ευρώπη που ποτέ δεν υπήρξε και που ποτέ δεν θα υπάρξει. Στο πεδίο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης μπορεί να υπάρξει μόνο μια «Ευρώπη των πατρίδων». Η ΕΕ μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει και να αναπτύσσεται μόνο εάν εδράζεται πάνω στα εθνικά συμφέροντα και μόν� εάν οι αποφάσεις συνεκτιμούν όλα τα συμφέροντα.
Η ισορροπία συμφερόντων είναι το σημαντικότερο ζήτημα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Η ανισορροπία οδηγεί σε αστάθεια και εκτροχιασμό. Αυτό βασικά βλέπουμε τώρα ως αποτέλεσμα του άνισου ανταγωνισμού λόγω νομισματικής ένωσης που δεν πρόβλεψε τρόπους αλληλεγγύης, δημοσιονομικές προσαρμογές και διορθωτικά μέτρα που διασφαλίζουν μια ισόρροπη ανάπτυξη.
Τώρα, βέβαια, η πρόσφατη δική μας πολιτική τρομοκρατία για να δικαιολογήσει την πολιτική και διαπραγματευτική ανημποριά κινδυνολογεί περί εκδιώξεων από το ευρώ, εξόδου από την ΕΕ και άλλα κουφά, τρελά και ανήκουστα που μόνο στην Ελλάδα μπορούν να λέγονται. Και όταν εδώ λέγονται λογικό είναι όσοι θέλουν να καθυποτάξουν την Ελληνική κοινωνία να αρχίζουν να απειλούν με το ίδιο νόμισμα (οι ίδιοι τεχνοκράτες ή εκτροχιασμένοι πολιτικοί ηγέτες που μόλις χθες έλεγαν το αντίθετο προειδοποιώντας για τις καταστροφικές συνέπειες μιας Ελληνικής πτώχευσης).
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ΕΕ κρέμεται από μια τρίχα. Οι πολιτικοί μας ηγέτες με τις ανορθολογικές στάσεις τους τα δύο τελευταία χρόνια δεν έβλαψαν μόνο τους Έλληνες πολίτες. Συμβάλλουν στο περαιτέρω ροκάνισμα και στη διαφθορά των θεμελίων του εγχειρήματος της ΕΕ. Ας είχαν τουλάχιστον ως υπέρτατο κριτήριο των αποφάσεών τους το συμφέρον των Ελλήνων πολιτών. Τα κατά συνθήκη ψεύδη, οι σπουδαιοφανείς κινδυνολογίες και τα περιττά συνθήματα ευρωπαϊκής πίστης και νομιμοφροσύνης πέραν του ότι βρίσκονται εκτός κλίματος στην Ευρώπη προκαλούν, επιπλέον, σοβαρ�ς ζημιές στα συμφέροντά μας και θέτουν σε κίνδυνο την επιβίωση της Ελληνικής κοινωνίας.

9.5.2012

Π. Ήφαιστος – P. Ifestos
www.ifestosedu.gr – info@ifestosedu.gr




Διαβάστε περισσότερα »

Ο ΜΠΑΡΟΖΟ ΠΟΣΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ??

ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΑ "ΜΜΕ" ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΟΤΙ Ο ΖΟΖΕ ΜΑΝΟΥΕΛ ΜΠΑΡΟΖΟ ΑΝΗΣΥΧΗΣΕ ΟΤΑΝ ΕΜΑΘΕ ΠΩΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΜΠΗΚΕ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΟ ΚΟΜΜΑ "ΛΑΪΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ".
ΑΜΕΣΩΣ ΕΞΕΔΩΣΕ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ Ε.Ε. ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ....
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΗΣΗ ΤΥΧΟΝ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ.
ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ ΒΕΒΑΙΑ ΞΥΠΝΗΣΕ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ Ο "κ." ΖΟΖΕ ΜΑΝΟΥΕΛ ΜΠΑΡΟΖΟ. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΛΟΓΟΥΣ:
1. ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ Ε.Ε. ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΕΞΑΘΛΗΩΣΗ ΚΑΙ ΜΑΡΑΣΜΟ.
2. ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ Ε.Ε. ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΕ ΜΙΣΘΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ ΤΩΝ 500 ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΗΣ "ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ".
3. ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ Ε.Ε. ΝΑ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΕΝΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΛΑΟ, ΚΑΛΟ ΠΕΛΑΤΗ ΤΩΝ ΠΑΣΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΩΝ ΤΩΝ "ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΩΝ" ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΑ ΧΩΡΩΝ ΤΗΣ Ε.Ε.
4. ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ Ε.Ε. ΝΑ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΙΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (ΕΚΛΟΓΕΣ) ΚΡΑΤΟΥΣ ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ, ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΕΝΟΣ "ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ" ΠΟΥ ΤΟΝ ΜΟΝΟ ΣΚΟΠΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΙΝΑΙ Η ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΩΝ ΠΟΥ ΛΥΜΑΙΝΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΑΓΟΡΑ.
5. ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ Ε.Ε. ΟΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ ΤΩΝ "ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΩΝ ΧΩΡΩΝ" ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΥΛΗΣΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΤΟΥΣ, ΝΑ ΔΙΑΦΘΕΙΡΟΥΝ ΕΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΜΕ ΔΩΡΟΔΟΚΙΕΣ ΚΑΙ ΥΠΟΓΕΙΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΜΑΥΡΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ. ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΤΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΤΟΥΣ ΕΙΤΕ ΓΕΡΝΟΥΝ, ΕΙΤΕ ΠΑΡΑΔΙΔΟΝΤΑΙ ΗΜΙΤΕΛΗ, ΕΙΤΕ ΕΝΩ ΠΑΡΑΔΙΔΟΝΤΑΙ "ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ" ΤΕΛΙΚΩΣ ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ.

ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΠΑΡΟΖΟ ΑΝΤΙ ΝΑ ΑΗΣΥΧΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΕΝΟΣ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΜΕ ΠΟΣΟΣΤΟ ΚΑΤΩ ΤΟΥ 7%, ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ "ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ" ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΠΟΥ ΠΛΗΡΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΕΝΟΣ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ "ΙΣΟΤΙΜΩΝ" ΚΡΑΤΩΝ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑ "ΧΑΡΤΙΑ". ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ. ΚΑΙ ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ ΛΗΨΗΣ ΜΕΤΡΩΝ, ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΤΟΝ ΝΟΤΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΔΗΦΑΓΟ ΒΟΡΡΑ, ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΛΙΓΟ Ο ΝΟΤΟΣ ΘΑ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ ΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΑΧΑΡΑ, ΟΠΟΥ ΘΑ ΑΛΛΩΝΙΖΟΥΝ ΟΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ ΤΟΥ Β�ΡΡΑ, ΜΕ ΜΙΣΘΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ. ΤΟΤΕ ΝΑ ΔΩ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΒΟΡΡΕΙΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ?? ΞΕΡΩ ΞΕΡΩ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΟΟΛΟΙ "ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ". ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΛΕΩ ΟΟΟΛΟΙ ΕΝΝΟΩ ΟΟΟΟΟΛΟΙ...........

Αναγνωστης




Διαβάστε περισσότερα »

VIDEO - ΚΥΠΡΟΣ: Σύντομα θα δοθεί ηλεκτρονική ταυτότητα (Κάρτα του Πολίτη) στους Κύπριους.

σχόλιο ID-ont: Η Κύπρος προχωρά άμεσα στην έκδοση ηλεκτρονικών ταυτοτήτων για τους Κύπριους. Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό. Κατά τη διάρκεια της Κυπριακής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα αποφασιστεί το σχέδιο για την Ευρωπαϊκή Κάρτα του Πολίτη...

Ηλεκτρονικές ταυτότητες οι οποίες θα....
μας επιτρέπουν να κάνουμε ακόμα και τις τραπεζικές μας συναλλαγές, θα γίνουν σύντομα μέρος της ζωής μας.

Το θέμα αυτό εμπίπτει και στην Κυπριακή Προεδρία η οποία θα κληθεί να χειριστεί σημαντικά θέματα που αφορούν την προώθηση της Ψηφιακής Ατζέντας της Ευρώπης όπως τη νομοθετική πρωτοβουλία για την ηλεκτρονική ταυτότητα, επαλήθευση και υπογραφή.

Μέσα στο εξάμηνο της Προεδρίας μας θα έχουμε νέες ταυτότητες με τσιπ, δακτυλικά αποτυπώματα και ηλεκτρονική υπογραφή η οποία θα προστεθεί ως στοιχείο στην ηλεκτρονική πλέον ταυτότητα του κάθε πολίτη.

Το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού θα είναι σε θέση να αρχίσει να εκδίδει ηλεκτρονικές ταυτότητες, που θα φέρουν microchip στο οποίο θα υπάρχει το δακτυλικό αποτύπωμα του πολίτη και η ηλεκτρονική υπογραφή του.

Η νομοθετική αυτή πρωτοβουλία έχει ως στόχο την αύξηση της εμπιστοσύνης των πολιτών, των επιχειρήσεων και των διοικήσεων στις ηλεκτρονικές συναλλαγές ενώ θα μπορούν να γίνονται ακόμη και τραπεζικές συναλλαγές.

Εκτός από τις ηλεκτρονικές ταυτότητες παράλληλα θα δημιουργηθεί και μια Κυβερνητική Αποθήκη Πληροφοριών στην οποία θα ενταχθούν τα αρχεία των Κοινωνικών Ασφαλίσεων, του Τμ. Τελωνείων, του Αρχείου Πληθυσμού, του Εφόρου Εταιρειών, του Τμ. Εσωτερικών Προσόδων, του Κτηματολογίου, και του ΦΠΑ, καθώς επίσης του Γεν. Λογιστηρίου.

Σε μεταγενέστερο στάδιο θα μπουν και τα αρχεία των Υπουργείων Υγείας, Παιδείας και η Στατιστική Υπηρεσία.

Τα πιο πάνω επιβεβαίωσε και η Υπουργός Εσωτερικών Ελένη Μαύρου μιλώντας στις τομές στα γεγονότα:

http://id-ont.blogspot.com




Διαβάστε περισσότερα »

ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΕΟΤΑΞΙΤΕΣ ΚΥΡΤΣΟ-ΤΖΑΒΕΛΛΑ ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΑΞΙΟΠΙΣΤΟΣΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ

Προς τον Πρόεδρο του ΛΑ.Ο.Σ
κ. Γιώργο Καρατζαφέρη
Ενταύθα

Κε Καρατζαφέρη,

Στις Εθνικές εκλογές της 6ης Μαΐου 2012, το ευτελές εκλογικό ποσοστό του 2,9% που κατέλαβε τελικά, ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός, αντανακλά την οργανωτική και την πολιτική κατάρρευση του κόμματος, για την οποία φέρεις βαρύτατη αν....
όχι αποκλειστική ευθύνη και απέδειξες την πλήρη αδυναμία σου να συσπειρώσεις και να εκφράσεις τον εθνικοπατριωτικό χώρο που κάλυπτε δέκα και πλέον χρόνια ο ΛΑ.Ο.Σ.
Έτσι, η έλλειψη οποιουδήποτε προγραμματισμού, η ανυπαρξία περιφερειακής και κεντρικής οργάνωσης καθώς επίσης, η πολιτική και ηθική εξόντωση των πιο ικανών στελεχών σου, αποτελούν τις βασικές αιτίες της σημερινής κατάστασης.
Με μοναδικούς συνεργάτες σου, τους νεοφιλελεύθερους νεοταξίτες, Νίκη Τζαβέλα και Γιώργο Κύρτσο καθώς επίσης όλες εκείνες τις διαχρονικές καταστροφικές αποκλειστικές φίλες σου, που διαχρονικά διοικούσαν το κόμμα, δεν ήταν ποτέ φυσικά δυνατόν, να παραχθεί αξιόπιστος πολιτικός λόγος, ικανός να συσπειρώσει τον ευρύτερο πατριωτικό χώρο. Όμως, ο εθνικοπατριωτικός χώρος δεν πρόκειται να εξαφανιστεί ούτε να ταυτιστεί με τις εγγενείς αδυναμίες τις δικές σου και του στενού σου περίγυρου.
Γι΄αυτό, σε καλώ, δια της παρούσης από τη στιγμή που ξεπεράστηκες από τις πολιτικές εξελίξεις, να συγκαλέσεις την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος με αποκλειστικό θέμα, τον ορισμό τριμελούς προσωρινής διοίκησης, με σκοπό την προετοιμασία ιδεολογικού και καταστατικού Συνεδρίου, το οποίο θα διατρανώσει εκ νέου τις καταπατηθείσες και ευτελησθείσες από εσένα και το περιβάλλον σου, αξίες, ιδανικά και οράματα της λαϊκής βάσεως του κόμματος και θα εκλέξει τον νέο αρχηγό.
Κατά τις εργασίες του Συνεδρίου, θα πρέπει επίσης, να συσταθεί οικονομική ελεγκτική επιτροπή που ακολούθως θα διενεργήσει οικονομικό έλεγχο των χρηματικών εισροών του κόμματος από τις επιχορηγήσεις που έλαβε το κόμμα κατά την είσοδό του στην Ελληνική Βουλή το 2007 και το 2009, καθώς επίσης κατά την είσοδό του στην Ευρωβουλή το 2009, από την στιγμή που τα χρήματα αυτά είναι τμήμα από το ισχνό υστέρημα του Ελληνικού λαού.
Μετά την σύσταση της οικονομικής ελεγκτικής επιτροπής και κατά την συνεδρίασή της θα πρέπει να παρευρίσκονται, ο υπεύθυνος στα οικονομικά ζητήματα του κόμματος, Αντιπρόεδρος, κ. Σκανδαλάκης και δυο τουλάχιστον μέλη της Οικονομικής Επιτροπής του κόμματος, όπως αυτή προβλέπεται δεσμευτικά από το άρθρο 10, κεφάλαιο 3 του εν ισχύ Καταστατικού, προκειμένου να απαντήσουν και να δώσουν τις απαραίτητες εξηγήσεις για την σωστή διακίνηση αυτών των χρημάτων, υπέρ των αναγκών του κόμματος.
Ως εκ τούτου, θα πρέπει να είναι εφοδιασμένοι και να προσκομίσουν στην επιτροπή, τα πλήρη στοιχεία εσόδων-εξόδων του κόμματος, αντίγραφα των καταχωρηθέντων τιμολογίων-δελτίων αποστολής, τιμολογίων παροχής υπηρεσιών, αποδείξεις παροχής υπηρεσιών και πιστωτικών τιμολογίων. Επίσης, να θέσουν υπ΄όψη της επιτροπής επικυρωμένα αντίγραφα των κινήσεων των τραπεζικών λογαριασμών του κόμματος, στους οποίους τηρούνται τα χρήματα των ανωτέρω επιχορηγήσεων.
Ευελπιστώ πως θα ανταποκριθείς άμεσα σ΄αυτή την πρόσκληση-πρόκληση από την στιγμή που ουδέποτε υπήρξε έλεγχος της οικονομικής διαχειρίσεως των επιχορηγήσεων που έλαβε ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός.

Παναγιώτης Αποστόλου
Πρώην Αναπληρωτής Γραμματέας
Κεντρικής Επιτροπής ΛΑΟΣ




Διαβάστε περισσότερα »

Ελλάδα καί Ευρώπη

Πανικόβλητοι οι διεθνείς τοκογλύφοι και οι χρεωκοπημένοι εγχώριοι υπεργολάβοι τους από το ορατό πλέον ενδεχόμενο να μην σχηματιστεί μνημονιακή κυβέρνηση συνεργασίας, ανακατεύουν ξανά την τράπουλα των εκβιασμών και απειλών...
Τρέμουν στην ιδέα μήπως προκύψει πατριωτική κυβέρνηση, χωρίς εκπτώσεις, δισταγμούς και εξαρτήσεις και θέσει επιτακτικά το θέμα της.....
συνολικής επαναδιαπραγμάτευση των συμφωνιών της υποτέλειας.

Μην τους ακούτε! Δεν υπάρχει περίπτωση να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ χωρίς την θέλησή της, όπως κατ΄ επανάληψη έχει υποστηρίξει η Λούκα Κατσέλη, αποκαλύπτοντας
εμπεριστατωμένη έκθεση της ίδιας της ΕΚΤ IV / Dec 2009. Legal Working Paper Series, που στοιχειοθετεί αυτή την άποψη.

Ο επικεφαλής του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Οικονομίας του Αμβούργου, με απύθμενη ξεδιαντροπιά και θρασύτητα, έφθασε στο σημείο να προτείνει ευθέως τη μετατροπή της Ελλάδας σε ευρωπαϊκό προτεκτοράτο!!!

Στον αντίποδα ο Ευρωπαίος επίτροπος Μισέλ Μπαρνιέ, εκτιμά ότι «ο ελληνικός λαός έχει φθάσει στα όριά του», προσθέτοντας πως οι προσπάθειες που ζητούνται από τις χώρες θα μπορούσαν να επανεκτιμηθούν.

«Οι Γάλλοι εξεγείρονται και οι Έλληνες επίσης. Και ήταν επιτέλους καιρός» σχολιάζει σε άρθρο του στην εφημερίδα New York Times ο νομπελίστας οικονομολόγος, Πολ Κρούγκμαν για τα αποτελέσματα των εκλογών σε Γαλλία και Ελλάδα.

Ο Πολ Κρούγκμαν τα βάζει με την επιμονή του Βερολίνου στην λιτότητα ως λύση για την κρίση χρέους στην ευρωζώνη και φέρνει το παράδειγμα της Ιρλανδίας, που αν και εφαρμόζει αυστηρά το πρόγραμμα περικοπών βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στην ύφεση.

«Περιττό να πω ότι στους Γερμανούς δεν αρέσει αυτό το συμπέρασμα ούτε στην ηγεσία της κεντρικής τράπεζας. Θα επιμείνουν στις φαντασιώσεις τους για ευημερία μέσα από τον πόνο, και θα επιμείνουν ότι η συνέχιση της αποτυχημένης στρατηγικής τους είναι το μόνο υπεύθυνο πράγμα που μπορεί να γίνει. Αλλά φαίνεται ότι δεν θα έχουν πλέον την αδιαμφισβήτητη υποστήριξη από το Ελιζέ. Και ότι, είτε το πιστεύετε είτε όχι, σημαίνει ότι τόσο το ευρώ και το ευρωπαϊκό σχέδιο έχουν τώρα μία καλύτερη πιθανότητα επιβίωσης από ό,τι πριν από μερικές ημέρες νωρίτερα» σημειώνει ονομπελίστας οικονομολόγος.

kostasxan




Διαβάστε περισσότερα »