Είναι τα παράξενα παιχνίδια της ζωής, πως κάποιες φορές όλα αλλάζουν, όλα μεταβάλλονται, όταν η στασιμότητα έχει απλώσει γύρω σου τα πέπλα της..
Μέσα από απλές επιδράσεις της καθημερινότητας, βρίσκεσαι στα ρηχά και ασφαλής και ξαφνικά είσαι στην μέση του ωκεανού και κολυμπάς για τη ζωή σου..Κι εκεί που βουλιάζεις, που αγγίζεις...
τον βυθό, μια σανίδα ΖΩΗΣ...και ξαναβγαίνεις στον αφρό...
Μ΄αυτή τη σανίδα πρέπει τώρα να παλαίψεις, για να βρεις την ακτή.... κι αν απ' την κούραση, η σανίδα φεύγει απ' τα χέρια σου... βάλε τα δυνατά σου, για να μην σου φύγει και την χάσεις...
Πόπη
