του Μισέλ Φάις«Θλιβερές ατζέντες αντρών, παλιές, φθαρμένες ατζέντες με τηλέφωνα αντρών. Θλιβερά τηλεφωνήματα που δεν έγιναν ή όταν έγιναν ήταν ακόμη πιο θλιβερά, θλιβερά φλερτ, θλιβερά κρεβάτια, θλιβεροί χωρισμοί, μεσοδιαστήματα θλιβερής μοναξιάς...».
Μιλούσε σαν ηρωίδα του Τσέχωφ, γελούσε σαν ηρωίδα του Ντοστογιέφκσι, οργιζόταν σαν ηρωίδα του Μπέρχαρντ, θυμόταν σαν ηρωίδα του Κανέττι, σώπαινε σαν ηρωίδα του Μπέκετ, τέλειωνε σαν ηρωίδα του Κάφκα...
Όντως, διάβαζε πολύ, εξού και στάθηκε πιστή Πηνελόπη στην καρυδένια βιβλιοθήκη της. Παλιότερα όμως, που έβραζε το αίμα της, Hot Penelope τη φώναζαν στα μπαράκια και στα ρεμπετάδικα, καθώς άλλαζε τους εραστές σαν παπούτσια―η παπουτσοθήκη της ήταν ονομαστή, για να μην πιάσουμε την αφροδισιακή εμμονή της με τα κάτω άκρα―με μια κρίσιμη λεπτομέρεια: όλους τους μνηστήρες τους φώναζε Οδυσσέα.
[«Κτερίσματα, μια σπασμένη ιστορία», από το φθινόπωρο στις Εκδόσεις Πατάκη―πρόγευση].
