Πολλές φορές ειδικά σήμερα ακούμε την λέξη μετάνοια.Ωστόσο για την πλειοψηφία ημών η Αμαρτία δεν είναι αντιληπτή στην αληθινή της διάσταση.
Αυτό που είναι αντιληπτό είναι το πλήθος των αρνητικών αποτελεσμάτων των διαφόρων παθών που μαστίζουν τον πεπτωκότα άνθρωπο.
Τα πάθη καθεαυτά είναι οι.....
συνέπειες της αμαρτίας-τα αποτέλεσματα αλλά η αμαρτία-αιτία γίνεται αντιληπτή μόνον εφόσον ο άνθρωπος ενεργοποιήσει την πνευματική όραση.
Η πνευματική όραση της καθαρής ψυχής (Αγ.Ισαάκ ο Σύρος).
Οι ψυχές των ανθρώπων, όσο είναι μολυσμένες από την αμαρτία, και σκοτεινές από τα πάθη, δεν μπορούν να δουν ούτε η μία την άλλη, ούτε τον εαυτό τους. Εάν όμως μετανοήσουν και γίνουν καθαρές και γίνουν όπως πλάσθηκαν από το Θεό κατά τη δημιουργία του κόσμου, τότε βλέπουν από μακριά και πολύ καθαρά τις τρεις τάξεις που αμέσως τώρα αναφέρω: δηλαδή την τάξη των δαιμόνων, που είναι κατώτερή τους, την ανώτερη, των αγγέλων, και την ανθρώπινη, αφού οι ψυχές βλέπουν η μια την άλλη. Εσύ μπορεί να πεις ότι είναι αδύνατο οι ψυχές να δουν δαίμονα ή άγγελο, εάν πρώτα δεν αλλοι�θούν και δεν πάρουν άλλη μορφή. Σ' αυτή την περίπτωση όμως, δε θα βλέπει η ψυχή, αλλά το σώμα. Και αν είναι έτσι, για ποιό λόγο ναν καθαρισθεί η ψυχή από τα πάθη και τις αμαρτίες; Βέβαια, και σ' αυτούς που έχουν ακάθαρτη ψυχή παρουσιάζονται κάποτε οι δαίμονες ή και οι άγγελοι, αλλά τους βλέπουν τότε με τους σωματικούς οφθαλμούς(εν εταίρα μορφή), όταν φυσικά είναι ανάγκη να τους δούνε, όντας ακάθαρτοι. Όμως η ψυχή που έγινε καθαρή, βλέπει με τρόπο πνευματικό, με το διορατικό και νοερό οφθαλμό της εξαγνισμένης φύσης της. Και ότι οι ψυχές βλέπουν η μια την άλλ�! �, όν� �ας μέσα στο σώμα τους μην απορήσεις.
Η αντίληψη των συνεπειών της Αμαρτίας-βίωση και ο νόμος από μόνα τους δεν είναι ικανά να ελευθερώσουν τον άνθρωπο από την δουλεία του θανάτου(αληθινού-πνευματικού) αλλά απαιτείται η γνώση της Αλήθειας.
Τι μας αποκάλυψε ο Χριστός; Εγώ ειμί η Αλήθεια, εγώ ειμί η Ζωή, εγώ ειμί η Οδός, εγώ ειμί το Φως του κόσμου (Ιωάννης 8,12 - 14,6 ).
Ιωάννης 8,32 ἐὰν ὑμεῖς μείνητε ἐν τῷ λόγῳ τῷ ἐμῷ, ἀληθῶς μαθηταί μού ἐστε, καὶ γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς .
Ο νόμος φέρνει στην επιφάνεια τις συνέπειες της Aμαρτίας και καλεί τον άνθρωπο προς μετάνοια-αλλαγή νοός δηλαδή αντίληψης.
Ιω.8.24Σας είπα, λοιπόν, ότι θα πεθάνετε μέσα στις αμαρτίες σας, γιατί πράγματι, αν δεν πιστέψετε ότι Eγώ Eίμαι, θα πεθάνετε μέσα στις αμαρτίες σας.
«αὕτη ἐστὶν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεόν, καὶ ὃν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν»· γνῶσιν λέγων ἐνταῦθα τὴν ὀρθόδοξον πίστιν, τὴν τοῦ Θεοῦ εἰς ἀνθρώπους ἐνοίκησιν, καὶ τὴν ἄῤῥητον ἔλλαμψιν, ἧς ἐν μεθέξει οἱ ταύτης ἄξιοι γίνονται.
Η γνώση του Τριαδικού Θεού δεν επέρχεται με διαφόρους ηθικούς τρόπους της πεπτωκότος φύσης δηλαδή της κοσμικής ηθικολογίας και φιλοσοφίας όσο υψηλοί και αν είναι αυτοί,αλλά με συγκεκριμένη ΄΄μεθοδολογία΄΄,πνευματική ,δηλαδή ασκητική η οποία θα λέγαμε ότι είναι η επιστήμη της Ορθοδοξίας .
Είναι σημαντικό να κατανοήσει ο άνθρωπος ότι η Αμαρτία είναι το Αρχέγονο Ψεύδος( δηλαδή η εωσφορική ΄΄γνώση΄΄του καλού και του κακού ανεύ της ένωσης του ανθρώπου με τον Λόγο-Νόμο του Θεού τουτέστιν πορεία χωρίς όραση) και το ψεύδος σε κάθε μορφή αυτού οδηγεί στον πνευματικό θάνατο.
Είναι επίσης σημαντικό να κατανοήσουμε ότι εντός του πνεύματος του κόσμου επικρατεί η δουλεία του θανάτου διότι όλος ο κόσμος της Πτώσεως κείται του πονηρού.
Aυτό όμως είναι αδύνατον όσο ο άνθρωπος παραμένει απόμακρος αν όχι εχθρός της Αλήθειας-Λόγου Νόμου.
«Δεν εξεύρετε ότι η φιλία του κόσμου είναι έχθρα του Θεού; όστις λοιπόν θελήση να ήναι φίλος του κόσμου, εχθρός του Θεού καθίσταται" (Ιακ. 4/δ/4)
Λουκ 16.15Mα ο Iησούς τους είπε: Eσείς παριστάνετε τους δίκαιους μπροστά στους ανθρώπους, αλλα ο Θεός γνωρίζει τις καρδιές σας, καθότι εκείνο που είναι ανώτερο για τους ανθρώπους, για το Θεό είναι σιχαμερό.
Ματθ.10.36 Καὶ ἐχθροὶ τοῦ ἀνθρώπου θὰ γίνουν οἱ δικοί του.
Η πορεία των ανθρώπων στον κόσμο ομοιάζει με υποκριτικούς ρόλους όπου οι άνθρωποι προσπαθούν να γίνουν αρεστοί στους άλλους ΄΄ηθοποιούς΄΄ ψευδόμενοι εναντίων των ανθρώπων(ως προς την υπόσταση τους) και του Θεού έχωντας ως βαση αναφοράς την βδελυρή κοσμική ηθική του τύπου και της εξωτερικής συμπεριφοράς.Η υπερηφάνια(περί του φαίνεσθαι)γίνεται επιστήμη και βάση αναφοράς της ζωής των,με συνέπεια το αληθινό ΄΄είναι ΄΄των ανθρώπων να εξουσιάζεται από τον ψυχικό θάνατο,το πνευματικό σκότος και την οδύνη.
Τα τελευταία 100 χρόνια άλλωστε έχουμε γεμίσει από ειδήμονες με κατά παραγγελία ρόλους και αμέτρητες συνταγές υποκρισίας ώστε να γίνουμε αρεστοί στους άλλους νεκρούς!!!
Αποτέλεσμα…
Το εν τρίτο του πλανήτη πάσχει από κατάθλιψη είτε παθολογική είτε σε ελαφριά μορφή-ανία.
Κάποιοι των οποίων η υποστασή τους έχει γίνει ένα με τον ψυχικό θάνατο-Ψεύδος είναι καλοί ηθοποιοί ενώ κάποιοι άλλοι που δεν έχουν ακόμα συμβιβαστεί πλήρως στον υποκριτικό ρόλο της κοσμικής ηθικής ομοιάζουν με περίγελο στην προσπάθεια τους να γίνουν αρεστοί στους υποκριτές-΄΄υψηλά΄΄κοσμικά ηθικούς.
Ψαλ. 61,10 πλὴν μάταιοι οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων, ψευδεῖς οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων ἐν ζυγοῖς τοῦ ἀδικῆσαι αὐτοὶ ἐκ ματαιότητος ἐπὶ τὸ αὐτό.
"Η ρίζα των καλών έργων είναι η Αλήθεια. Το ψέμμα είναι θάνατος".
«Με τα πτερά αυτού θέλει σε σκεπάζει, και υπό τας πτέρυγας αυτού θέλεις είσθαι ασφαλής· η αλήθεια αυτού είναι πανοπλία και ασπίς.» (Ψαλ.91:4).
Το πνεύμα του κόσμου ωθεί τον άνθρωπο στο Ψεύδος-πνευματικό θάνατο, ασχέτως αν πολλές φορές αυτό είναι καλυμμένο πίσω από τον τύπο της αλήθειας.
Ας δούμε τι αποκαλύπτει ο Γ.Παίσιος για τους ΄΄επιτυχημένους΄΄ εις τον κόσμο.
- Γέροντα, τι θα πη « Πονηροί άνθρωποι και γόητες προκόψουν επί το χείρον, πλανώντες και πλανώμενοι» ;
- Κοίταξε. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν κάποιον εγωισμό και ο Θεός τους δίνει ένα σκαμπίλι να πάνε παρακάτω. Άλλοι έχουν λίγο παραπάνω εγωισμό και ο Θεός στους δίνει ένα σκαμπίλι και πάνε ακόμη παρακάτω. Αυτούς όμως που έχουν εωσφορική υπερηφάνεια, ο Θεός τους αφήνει. Μπορεί να φαίνεται ότι κάνουν προκοπή, αλλά τι προκοπή είναι αυτή; Μαύρη προκοπή. Και μετά δεν πέφτουν απλώς κάτω, αλλά πέφτουν κατ' ευθείαν στο βάραθρο. Ο Θεός να φυλάη!(Γ.Παισίου).
Δεν είναι δύσκολο να παρατηρήσει κάποιος ότι τους ανθρώπους που δοξάζει ο κόσμος μετά την ΄΄επιτυχία΄΄τους εφόσον δεν έχουν αληθινή υπόσταση,τους ακολουθεί το αλκόολ,τα ναρκωτικά ακόμα και η αυτοκτωνία διότι η υποτιθέμενη ζωή που είχαν ονειρευτεί ήταν μία απάτη,ένα κενό…
Επίσης δεν καθόλου δύσκολο να παρατηρήσει κάποιος την ανικανότητα έστω και ενός πραγματικού χαμόγελου από ανθρώπους επιτυχημένους-πλούσιους πλην όμως χωρίς αληθινή υπόσταση.
Αραγε η επιτυχία και ο πλούτος είναι το πρόβλημα;
Όχι,δεν είναι ούτε ο πλούτος ούτε η δόξα εφόσον αυτά δεν λειτουργούν εις βάρος των συνανθρώπων αλλά η θεοποίηση αυτών δηλαδή η κοινωνία των ανθρώπων με το Ψεύδος όπου η αληθινή ζωή αγνοείται και την θέση της την παίρνει η δουλεία της κτίσης.
Aγ.Σιλουανός.
Ἡ ἁμαρτία διαπράττεται προπαντὸς στὸ μυστικὸ βάθος τοῦ ἀνθρωπίνου πνεύματος, ἀλλὰ τὸ ἀντίτιμο αὐτῆς πλήττει τὸν ὅλον ἄνθρωπον.
Ὁ σαρκικός, μὴν ἔχοντας ἀκόμη πείρα τῆς αἰωνίου ζωῆς τοῦ Πνεύματος, δὲν ἀντιλαμβάνεται τὴν ἀλλαγὴ τῆς καταστάσεως του μετὰ τὴ διάπραξη τῆς ἁμαρτίας, διότι παραμένει πάντοτε σὲ πνευματικὸ θάνατο.
Ἀντίθετα ὁ πνευματικὸς ἄνθρωπος, σὲ κάθε κλίση τοῦ θελήματος του πρὸς τὴν ἁμαρτία, βλέπει μέσα του τὴν ἀλλαγὴ τῆς καταστάσεως του, λόγω τῆς ὑποστολῆς τῆς Χάριτος.
Γ.Σοφρώνιος.
Όπως διδαχθήκαμε, η αληθινή θεωρία αρχίζει τη στιγμή που αρχίζομε να γνωρίζουμε την αμαρτία μέσα μας. Η Παλαιά Διαθήκη αντιλαμβάνεται την αμαρτία ως παράβαση των ηθικών και θρησκευτικών διατάξεων του Μωσαϊκού Νόμου. Η Κ. Διαθήκη μετέφερε την ιδέα της αμαρτίας μέσα στον άνθρωπο. Το να αντιληφθούμε την αμαρτία μέσα μας είναι μια πνευματική πράξη, αδύνατη χωρίς τη θεία χάρη, Η αμαρτία δεν είναι παράβαση των ηθικών μέτρων της ανθρωπίνης κοινωνίας ή οποιασδήποτε άλλης νομικής διατάξεως. Η αμαρτία μας αποκόπτει από το Θεό της αγάπης . Η ύπαρξη της ιδέας της αμα�τίας είναι δυνατή εκεί όπου ο Θεός υπολογίζεται ως απόλυτη Υπόσταση. Το ίδιο κι η μετάνοια για την αμαρτία είναι δυνατή και σωστή μόνον όπου υπάρχει προσωπική σχέση με το Θεό. Η συνάντηση με τον προσωπικό Θεό, είναι το γεγονός που την κάνει αντιληπτή. Ο αμαρτωλός άνθρωπος αμέσως αποκτά την πείρα της και συγχρόνως αισθάνεται φόβο και μεταρσίωση. Είναι μια εκ των άνω αναγέννηση. Ένα μοναδικό άνθος που αναπτύσσεται μέσα μας. Η υπόσταση-πρόσωπο. Όπως η Βασιλεία των Ουρανών έτσι και το πρόσωπο «ουκ έρχεται μετά παρατηρήσεως».
(Mτ 24:24-28, 37-41)
20Όταν, πάλι, ρωτήθηκε από τους Φαρισαίους, πότε έρχεται η βασιλεία του Θεού, αποκρίθηκε και τους είπε: H βασιλεία του Θεού δεν έρχεται με ορατά εξωτερικά σημεία. 21Oύτε και θα πουν: Nα! Eδώ είναι! ή: Nα! Eκεί είναι! Γιατί η βασιλεία του Θεού είναι κιόλας ανάμεσά σας.
Η χάρις της μετανοίας παρέχεται εις εκείνους, οίτινες δι' ολοκληρωτικής πίστεως αποδέχονται τον λόγον του Χριστού, Όστις λέγει ότι, εάν δεν πιστεύσωμεν εις την Θεότητα Αυτού και την απόλυτον αλήθειαν παντός εντελλομένου υπ' Αυτού, το μυστήριον της αμαρτίας δεν θα αποκαλυφθή εις ημάς εν τω οντολογικώ αυτού βάθει, και ημείς «αποθανούμεθα εν ταις αμαρτίαις ημών».
Οι άνθρωποι που δεν βλέπουν την δόξαν του Θεού δεν είναι φυσιολογικοί. "Πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού" (Ρωμ. 3:23).
Η άλλη όψις του εν λόγω θέματος είναι, ότι ο Θεός δεν αποκαλύπτει την δόξαν Του εις τον καθένα, διότι δεν θέλει να κολάση τους μη καταλλήλως προητοιμασμένους με ανιδιοτελή αγάπην.
Αρα το μείζον ζήτημα είναι η κατανόηση του πνεύματος του πεπτωκότα κόσμου το οποίο στην ουσία είναι θάνατος.
Ο Προφήτης μας δίδει την αληθινή διάσταση της τραγωδίας του ανθρώπου όταν δια του Αγίου Πνεύματος αποκτά την πνευματική όραση εξερχόμενος του χωροχρόνου και μετέχοντας του αιωνίου Πνεύματος.
Ψαλ. 115,1 Ἐπίστευσα, διὸ ἐλάλησα· ἐγὼ δὲ ἐταπεινώθει σφόδρα.
Ψαλ. 115,2 ἐγὼ δὲ εἶπα ἐν τῇ ἐκστάσει μου· πᾶς ἄνθρωπος ψεύτης. (δεν λέει ότι ο άνθρωπος λέει ψέμματα αλλά ότι όλος ο άνθρωπος, νους,διάνοια και η όλη του η ζωή είναι ένα ψέμμα).
Ψαλ. 115,3 τί ἀνταποδώσω τῷ Κυρίῳ περὶ πάντων, ὧν ἀνταπέδωκέ μοι;
Αυτό δηλαδή που μας αποκαλύπτει είναι ότι εφόσον ο άνθρωπος γνωρίσει και πιστέψει-εμπιστευτεί, δηλαδή κάνει υποστασή του ΄΄είναι΄΄ του τον Λόγο του Θεού τότε αποκτά την πνευματική όραση και αντιλαμβάνεται την αληθινή διάσταση των πάντων εν Αγίω Πνεύματι.Αντιλαμβάνεται ότι χωρίς τον Θεό είναι ένα τίποτα,δηλαδή ένα μη ον,ανίκανος προς πάσα κοινωνία.Αντιλαμβάνεται ότι πίσω από τις ικανότητες,τα χαρίσματα και κάθε καλό που μέχρι τότε περηφανευόταν ώσαν δικό του κατόρθωμα αλλά και τα διάφορα εμπόδια προς αποφυγήν πτώσεων κρύβεται η Απειρη πατρική αγάπη τ�υ Θεού χωρίς όμως να καταργείται η ελευθερία του .Τότε έρχεται σε συντριβή,αναγνωρίζει το ΄΄κατ΄εικόνα΄΄-αληθινό του εαυτό όπως δημιουργήθηκε από τον Θεό και αντιλαμβάνεται σε τι τραφωδία βρίσκεται
Ψαλ. 76,6 διελογισάμην ἡμέρας ἀρχαίας, καὶ ἔτη αἰώνια ἐμνήσθην καὶ ἐμελέτησα·
και σιχαίνεται το κοσμικό ψεύδος(υπερηφάνια,ματαιότητα,υποκρισία κλπ)αλλά την ίδια στιγμή αισθάνεται έναν ανείπωτο έρωτα για τον Δημιουργό.Αυτή είναι η αρχή της μετανοίας-γνωριμία με τον Θεό.
Ψαλ. 31,5 τὴν ἁμαρτίαν μου ἐγνώρισα καὶ τὴν ἀνομίαν μου οὐκ ἐκάλυψα· εἶπα· ἐξαγορεύσω κατ᾿ ἐμοῦ τὴν ἀνομίαν μου τῷ Κυρίῳ· καὶ σὺ ἀφῆκας τὴν ἀσέβειαν τῆς καρδίας μου.
Ψαλ. 50,7 ἰδοὺ γὰρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καὶ ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησέ με ἡ μήτηρ μου.
Ιω.12. 24H αλήθεια είναι, και σας το τονίζω, πως αν ο σπόρος του σιταριού δεν πέσει στη γη και πεθάνει, μόνο αυτός μένει. Aν όμως πεθάνει, παράγει καρπό πολύ. 25Όποιος αγαπάει τη ζωή του, θα τη χάσει. Mα όποιος απαρνιέται τη ζωή του στον κόσμο τούτο, αυτός θα τη διαφυλάξει για την αιώνια ζωή.
To χωρίο αυτό ερμηνεύει θαυμάσια ο Αγιος Γαβριήλ(Ρώσος μοναχός) παρακάτω.
Έτσι λοιπόν, αν θέλης να φέρης καρπό, πέθανε ως προς την υπόληψι του κόσμου, ώστε να μπορής να έχης μέσα στην καρδιά σου την αίσθησι ότι είσαι ήδη νεκρός».
«Μην τους ακούς! Να συμπεριφέρεσαι σαν ένας νεκρός που δεν αντιδρά σε τίποτα γύρω του. Σε επαινούν; Σιώπα. Σε μαλώνουν; Σιώπα. Σου συμβαίνουν ζημίες; Σιώπα. Έχεις κέρδος; Σιώπα. Είσαι χορτάτος; Σιώπα. Πεινάς; Σιώπα. Και μη φοβηθής πως δεν θα υπάρξη καρπός, όταν όλα νεκρωθούν. Θα υπάρξη! Δεν θα νεκρωθούν όλα. Θα φανή δύναμις —και τι δύναμις!»
Οπωσδήποτε είναι αδύνατον αν όχι άκρως επικίνδυνο να μπορέσει να υιοθετήσει κάποιος την παραπάνω στάση άνευ της πίστεως στον Θεό« … χωρίς Εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν».
Η αρρώστια της ανθρωπίνης προσωπικότητος συνίσταται εις την εξασθένησιν της κοινωνίας της καρδίας με την δόξαν του Θεού (Ρωμ. 3:23) και την υποδούλωσίν της εις τον κόσμον, δια του κατακλυσμού της υπό των εξηρτημένων από το περιβάλλον λογισμών (Ρωμ. 1:21-24, 2:5). ...τα πάντα ματαιότης και θλίψις πνεύματος» (Εκκλ.1:14). «Η γάρ σοφία του κόσμου τούτου μωρία παρά τω Θεώ εστί» Απόστολος Παύλος στην Α' προς Κορ.
Το κοσμικό πνεύμα είναι εχθρός της Αλήθειας και εως εκ τούτου δεν δύναται να μην πολεμήσει κατά το μέτρο της αντοχής του ανθρώπου,όσους επιλέγουν το δρόμο της Αλήθειας.
Ιω.15.18Aν ο κόσμος σας μισεί, να ξέρετε πως πριν από σας Εμένα έχει μισήσει. 19Aν ήσασταν άνθρωποι του κόσμου, ο κόσμος θα σας φερόταν φιλικά. Eπειδή όμως δεν είστε του κόσμου, μα σας ξεχώρισα εγώ από τον κόσμο, γι αυτό σας μισεί ο κόσμος. 20Nα θυμάστε αυτό που σας είπα, πως δεν υπάρχει δούλος ανώτερος από τον κύριό του. Aν εμένα με κατέτρεξαν, κι εσάς θα σας κατατρέξουν. Aν τη διδαχή μου την τήρησαν, και τη δική σας θα την τηρήσουν. 21Aλλά όλα αυτά θα σας τα κάνουν επειδή τιμάτε το όνομά μου, γιατί δεν ξέρουν εκείνον που με απέστειλε. 22Aν δεν είχα έρθει και δεν τους είχα μιλ�σει, δε θα τους βάραινε αμαρτία. Mα τώρα δεν έχουν πια προσχήματα για την αμαρτία τους.
Ιω.15.14Eγώ τους έχω μεταδώσει το λόγο σου, αλλά ο κόσμος τους μίσησε, γιατί δεν είναι από τους ανθρώπους που ανήκουν στον κόσμο, όπως εγώ δεν ανήκω στον κόσμο.
Ιω.13. 9Για την αμαρτία, πρώτα, γιατί δεν πιστεύουν σε μένα. 10Για τη δικαιοσύνη έπειτα, γιατί πηγαίνω στον Πατέρα μου και δε θα με βλέπετε πια. 11Kαι για την κρίση, τελικά, επειδή ο άρχοντας του κόσμου αυτού είναι κιόλας καταδικασμένος.
Ο άνθρωπος ο οποίος δεν κατανοεί τον Λόγο του Θεού βρίσκεται υπό την εξουσία του κοσμικού πνεύματος που είναι στην ουσία δουλεία στον θάνατο,στο Ψεύδος-Αμαρτία και στον διάβολο.Η στάση και η κατάσταση του ανθρώπου απέναντι στον λόγο του Χριστού- Ευαγγέλιου καθορίζει ήδη την αιώνια κατάσταση του ανθρώπου.
Ιω.8.43. Γιατί δεν αναγνωρίζετε τη φωνή μου; Aπλούστατα γιατί δεν αντέχετε να ακούτε το λόγο μου! 44Eσείς, πατέρα σας έχετε το διάβολο και θέλετε να κάνετε τις επιθυμίες του πατέρα σας. Eκείνος ήταν ανέκαθεν ανθρωποκτόνος και δεν έχει σταθεί στην αλήθεια, γιατί αλήθεια σε αυτόν δεν υπάρχει. Όταν λέει το ψέμα, μιλάει απο αυτά που του υπαγορεύει η ίδια του η φύση, γιατί είναι ψεύτης και πατέρας του ψεύδους. 45Eμένα όμως, ακριβώς γιατί σας λέω την αλήθεια, δε με πιστεύετε! 46Ποιος από σας μπορεί να με ψέξει για κάποια αμαρτία; Aν, λοιπόν, σας λέω την αλήθεια, τότε γιατί εσε�ς δε με πιστεύετε;
Ας έχουμε υπόψην ότι ο Χριστός στο παραπάνω χωρίο απευθύνεται στους Ιουδαίους που είχαν ΄΄πιστέψει΄΄και τον ακολουθούσαν πλην όμως με τον νοσηρό τρόπο όπως εμείς σήμερα,δηλαδή τον ηθικοθρησκευτικό του τύπου και της προβαλλόμενης ηθικής προς ικανοποίησην των νοσηρών καταστάσεων ημών.
Δηλαδή αναλόγως τους πάθους και του σκότους που διακατέχει τον καθένα μας ΄΄πλάθουμε΄΄στην διάνοια μας και έναν Χριστό(εν ετέρα μορφή) όπως μας βολέυει εις τον τύπο του Ευαγγελίου!!!
Ο Θεός όμως είναι Πνεύμα.Η γνωριμία μαζί Του είναι δυνατή μόνον εν Αγίω Πνεύματι.
Ιω3. 6Eκείνο που έχει γεννηθεί από σάρκα είναι σάρκα, κι εκείνο που έχει γεννηθεί από το Πνεύμα είναι πνεύμα.
Λόγος προς Σαμαρείτιδα(Αγία Φωτεινή).
Ιωάν. 4. 5-26Ο Ιησούς της απάντησε: «Όποιος πίνει απ' αυτό το νερό θα διψάσει πάλι· όποιος όμως πιει από το νερό που θα του δώσω εγώ δε θα διψάσει ποτέ, αλλά το νερό που θα του δώσω θα γίνει μέσα του μια πηγή που θα αναβλύζει νερό ζωής αιώνιας». Του λέει η γυναίκα: «Κύριε, βλέπω ότι εσύ είσαι προφήτης· οι προπάτορές μας λάτρεψαν το Θεό σ' αυτό το βουνό (το Γαριζίν) εσείς όμως λέτε ότι στα Ιεροσόλυμα βρίσκεται ο τόπος όπου πρέπει κανείς να τον λατρεύει». «Πίστεψέ με, γυναίκα», της λέει τότε ο Ιησούς, «είναι κοντά ο καιρός που δε θα λατρεύετε τον Πατέρα ούτε σ' αυτό τ� βουνό ούτε στα Ιεροσόλυμα... Είναι κοντά ο καιρός, ήρθε κιόλας, που όσοι πραγματικά λατρεύουν, θα λατρέψουν τον Πατέρα με τη δύναμη του Πνεύματος, που αποκαλύπτει την αλήθεια· γιατί έτσι τους θέλει ο Πατέρας αυτούς που τον λατρεύουν. Ο Θεός είναι πνεύμα. Κι αυτοί που τον λατρεύουν πρέπει να τον λατρεύουν με τη δύναμη του Πνεύματος, που φανερώνει την αλήθεια». Του λέει τότε η γυναίκα: «Ξέρω ότι θα έρθει ο Μεσσίας, δηλαδή ο Χριστός όταν έρθει εκείνος, θα μας τα εξηγήσει όλα». «Εγώ είμαι», της λέει ο Ιησούς, «εγώ που σου μιλάω αυτή τη στιγμή» (Ιωάν. 4. 5-26).
Στο παραπάνω χωρίο το εντυπωσιακό είναι ότι ο Χριστός για πρώτη φορά και τελευταία(πουθενά στο Ευαγγέλιο δεν αναφέρει με ξεκάθαρο τρόπο προ της Αναστάσεως για το ποιός Είναι πλην της παραπάνω περιπτώσεως) αποκαλύπτει τον Εαυτό Του με σαφήνεια ως ο Ενσαρκωμένος Θεός Λόγος,Το Δεύτερο Πρόσωπο του Τριαδικού Θεού,όπως κάποτε στην φλεγόμενη βάτο είπε με απόλυτη σαφήνεια στον Μωησή΄΄Εγώ είμαι ο Ων΄΄.
Αυτό προς μεγάλη έκπληξη των ΄΄υψηλά΄΄ ηθικά ανθρώπων όλων των εποχών το κάνει σε μία γυναίκα που δεν ήταν Ιουδαία, είχε παντρευτεί 5 άνδρες και συζούσε παράνομα με έναν έκτο, πλην όμως κάποιος εύκολα παρατηρεί ότι πίσω από αυτή την αναζήτηση,(κοσμική αποτυχία)την δίψα της για την αληθινή ζωή αλλά και την υψηλή θεολογική της κατάρτηση.
Αυτό το βλέπουμε ξεκάθαρα και αργότερα όταν η Αγία Φωτεινή γίνεται Ισαπόστολος και ισάξια των Αποστόλων όπως η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή φτάνωντας μέχρι την σημερινή Γαλλία.
Ο Ιδιος ο Θεός δεν αφήνει βεβαίως περιθώρια αμφιβολίας για την υπόσταση του κοσμικού πνεύματος:
(Mτ 8:19-22)
57Kαθώς, λοιπόν, βάδιζαν στο δρόμο, του είπε κάποιος: Θα σε ακολουθήσω, Kύριε, όπου κι αν πας. 58Kι ο Iησούς του αποκρίθηκε: Oι αλεπούδες έχουν καταφύγια και τα πουλιά τ ουρανού φωλιές. Aλλα ο Γιος του Aνθρώπου δεν έχει πού να γείρει το κεφάλι του(ουδείς των ανθρώπων πριν έρθει ο Παράκλειτος δεν ήταν σε θέση να δεχθούν οντολογικά την Αλήθεια). 59Eίπε επίσης σ έναν άλλον: Aκολούθα με. Kι εκείνος απάντησε: Kύριε, επίτρεψε μου να πάω και να θάψω πρώτα τον πατέρα μου. 60Aλλ ο Iησούς του είπε: Ασε τους νεκρούς να θάψουν τους δικούς τους νεκρούς και πήγαινε εσύ και κήρυττε τη βασι�εία του Θεού(την Αλήθεια).
Ισως σε πολλούς να φανεί σκληρός ο παραπάνω λόγος του Ευαγγελίου αλλά αυτό δείχνει ακριβώς ότι αγνοούμε την αληθινή καταστασή μας.
Δεν μπορεί κάποιος όταν γνωρίσει την Αλήθεια,τον Θεάνθρωπο και να συμβιβαστεί με το Ψεύδος.Για να γνωρίσει όμως κάποιος τον Θεάνθρωπο πρέπει να είναι έτοιμος να βιώσει την κατάσταση του ΄΄μην έχει που την κεφαλή κλίνη΄΄.
Οσο όμως παραμένει στο σκότος -πνευματικό θάνατο θεωρεί φυσιολογικό το ψεύδος και απλά ψάχνει ΄΄φυσικούς΄΄και΄΄σωστούς΄΄τρόπους αναζήτησης της ζωής ξεγελώντας τον εαυτό του με παραστάσεις οράσεως και δημιουργία μελλοντικών εικόνων νοσηρής φαντασίας .
Μάταια όμως.
Δεν έχει παρά να μελετήσει την Ανθρώπινη Ιστορία.
Η Ανθρώπινη Ιστορία είναι η επιστήμη της οντολογίας του άνθρωπου της Πτώσεως όπου το κεντρικό της σημείο είναι η Τραγωδία.
Η προσπάθεια του ανθρώπου για αναζήτηση νοήματος της ζωής και της αληθινής δικαιοσύνης εντός του κοσμικού πνεύματος είναι μεν συγκινητική αλλά εξετάζοντάς την από το πρίσμα του Ελληνορθόδοξου Πνεύματος είναι εντελώς ανόητη.
Το Ελληνορθόδοξο Πνεύμα σε αντίθεση με το κοσμικόηθικοθρησκευτικό δεν προσπαθεί να δημιουργήσει έναν κόσμο ΄΄δίκαιο΄΄ και ΄΄ειρηνικό΄΄ έχωντας σαν βάση ηθικές -διανοητικές συνταγές και υψηλές ανθρώπινες ιδεολογίες αλλά προσπαθεί να ενώσει τον άνθρωπο με τον Θεό δια του Ενσαρκωμένου Θεού Λόγου,του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού εν Αγίω Πνεύματι.Αλλωστε για τους Ελληνες η ίδια η λέξη Ελευθερία-Ελευσις Ιερού,αποκαλύπτει και το νόημα της ζωής.
Επομένως ανεύ της γνώσης και της ένωσης του ανθρώπου με την Αλήθεια,τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό εντός της Αγιοπνευματικής σύναξης των Μυστηρίων της Εκκλησίας, κάθε προσπάθεια του ανθρώπου να γνωρίσει είτε την Αμαρτία-Ψεύδος ,είτε την αληθινή ζωή,είναι μάταιη.
Ψαλ. 35,10 ὅτι παρὰ σοὶ πηγὴ ζωῆς, ἐν τῷ φωτί σου ὀψόμεθα φῶς.
Δείγματα ζωής οπωσδήποτε θα πάρει στον κόσμο εφόσον δεν είναι ψυχικά νεκρός και έχει διψά για ζωή αλλά αυτό θα αποβεί μαρτύριο και όχι αληθινή χαρά.
Ο καλλιτεχνικός χώρος άλλωστε εκφράζει θαυμάσια ανά τους αιώνες την οδύνη της δοκιμής της ζωής-του έρωτα από τους ανθρώπους.
Οδυσσέας Ντάκουλας.