Για πρώτη φορά στη μεταπολεμική Ελλάδα το σύστημα της κατεξουσιότητας οργάνωσε μια τέτοια προπαγάνδα που θα την ζήλευε και ο Alfred Rosenberg. Ο τηλεοπτικός ρύπος των μέσων πνευματικής και ψυχικής διαστροφής και περιπλάνησης έπαιξε όλα τα χαρτιά που διέθετε.
Τα μέσα παραπληροφόρησης άξιοι μηχανισμοί της εγχώριας και ξένης νέο-φασιστικής πολιτικής προσκύνησαν το λεχθέν του Μακιαβέλλ�.. «Όλα επιτρέπονται για την προστασία της εξουσίας».
Οι βρικόλακες των τηλεοπτικών μέσων, οργάνωσαν και εκτέλεσαν (κατά παραγγελία βέβαια) μια άνευ προηγουμένου επίθεση σε Σύριζα και Ανεξάρτητους Έλληνες .Και ως εποχούμενα βαριετέ τα τηλεοπτικά μέσα έφτιαξαν για το καναπεδάτο κοινό ένα λούνα πάρκ τρόμου.
Πως όμως οργανώνονται οι προπαγανδιστικές σκηνοθεσίες; Ο όρος προπαγάνδα χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον πάπα Γρηγόριο ΙΕ΄ στην περίφημη εγκύκλιο «de propaganda fide» το 1622. Ο στόχος της προπαγάνδας είναι να απομειώνει το πραγματικό γεγονός ώστε να παίζει μικρότερο ρόλο σε σχέση μ' εκείνο που κατασκευάζει η προπαγάνδα και που η πρόσληψη και αξιοπιστία εξαρτάται κάθε φορά από το μέγεθος ευπιστίας που έχει δημιουργήσει η σκηνοθεσία της προπαγάνδας.
Το γεγονός καθ' εαυτό πρέπει να χάνει την αυτοτέλεια του, σύμφωνα με τις ρετσέτες της προπαγάνδας και να κατακτάται το απείκασμά του, το είδωλό του, το οποίο θα κατακτάται μόνο από κάποιον ενδιάμεσο (mediatise`), δηλαδή εμμεσοποιημένα κατά τον L. Porcher. Έτσι τα μέσα παραπληροφόρησης, αναλαμβάνουν να αναδείξουν καλύτερα, να αναμορφώσουν θα λέγαμε τα γεγονότα, τις ιδέες, τις απόψεις.
Τα παραπάνω επιτυγχάνονται αφού καταφέρουν να κοινωνικοποιήσουν τη συνείδησή μας. Να εγγράψουν δηλαδή ασυνείδητα και με συνεχή επανάληψη ή και ..
αγνόηση, το γεγονός, το περιεχόμενο, το πρόσωπο. Η συμπάθεια διασφαλίζεται από ένα εικονολατρικό περιβάλλον και η αντιπάθεια επίσης από ένα εικονο-περιοριστικό περιβάλλον συνοδευτικό πάντα από έμμεσες και άμεσες επικρίσεις.O Kαθηγητής Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Μπορντώ Ζακ Ελλύλ, περιγράφει τέσσερις μορφές προπαγάνδας. (Πολιτική και κοινωνιολογική προπαγάνδα. Προπαγάνδα αναταραχής και προπαγάνδα ολοκλήρωσης. Προπαγάνδα κάθετη και προπαγάνδα οριζόντια. Λογική και παράλογη προπαγάνδα). Όλες τους προϋποθέτουν τη μαζική κοινωνία και τα κατευθυνόμενα αντανακλαστικά. Συνδυάζουν τα τ�! �χνά� �ματα (trucks) και την ψυχολογία της «συμπεριφορικής» (behaviorisme) διαδικασίας.
Για να είναι πετυχημένη μια επιχείρηση προπαγάνδας, εξαρτάται πρώτα από τα μέσα προβολής,(μέσα μαζικής κατεύθυνσης ή αντι-πληροφόρησης) από τις τεχνικές,(συνδυασμοί παρουσίασης που θα πλαισιώσουν το γεγονός, το περιεχόμενο, ή το πρόσωπο) και από την αντίδραση της μάζας που έχει εισπράξει ως σφουγγάρι τις αποδι�όμενες ερμηνευτικές από τον πομπό (ΜΜΕ) που παρουσιάζει κάθε φορά με αχαλίνωτη αυθαιρεσία το «συμβαίνον».
Οι σκοπούμενες αντιδράσεις και ουσιαστικά η επιτυχία της προπαγανδιστικής επιχείρησης είναι να κάνει την αντίδραση δυσανάλογη μεγαλύτερη ως προς το ερέθισμα. Αυτό που αποκαλείται κοινωνικός και πολιτικός αυτοματισμός έγκειται ακριβώς στην εκτίμηση ότι τόσο η σύλληψη, όσο και η αντίληψη δεν είναι ποτέ διαδικασία καθαρά φυσιολογική ! αλλά ενδοβάλλονται από τεχνητά επιτεύγματα, και από λεκτικές και εικονικές αναπαραγωγές.
Τι είδαμε στην προεκλογική περίοδο; Κυνομαχίες με την επίφαση της πολιτικής συζήτησης. Ακόμη και βιαιοπραγίες. Δηκτικότητες. Παντομιμαχίες. Αναλογικές επανεισαγωγές (δηλαδή παίρνω ένα όχημα που γράφει δραχμή / μνημόνιο, και εκεί επάνω τρέχω στη κούρσα του πολιτικού θανάτου). Και σπα�μωδικές επαναλήψεις στερεοτύπων. Δηλαδή γενικόλογες αναφορές γύρω από θέματα οικονομικής πολιτικής και εθνικής ανεξαρτησίας.
Τι δεν είδαμε. Δεν έπαιξαν τα μέσα την οργή του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ σε διαδικτυακό κανάλι, η οποία και φάνταζε «μουσολινική» τόσο εμφανισιακά όσο και σε λεκτικό τόνο. Ούτε και σχολιάστηκε. Δεν είδαμε επίσης την ανεπάρκεια του Προέδρου της ΝΔ, επίσης στο ίδιο διαδικτυακό κανάλι τη σύγχυση κα�! � τις φύρδην – μίγδην ανεκλάλητες πολιτικές προτάσεις του. Δεν σχολιάστηκε η ψυχροπολιτική συνθηματολογία του και δεν έγινε θέμα συζήτησης το γεγονός ότι το κόμμα της ΝΔ απαρτίζεται πλέον από ακροδεξιά εξαπτέρυγα. Δεν συζητήθηκε η γενικολογία της «απαγκίστρωσης» του Προέδρου της ΔΗΜΑΡ, που θέλησε να την περάσει ως «πλασάρισμα» μετριοφροσύνης, ενώ αποτελούσε εισιτήριο συνεργασίας με όλες τις πολιτικές δυνάμεις. Δηλαδή καιροσκοπική πολιτική πλεονεξία.
Βουλιάξαμε στις άριες και στους τενεκεδένιους μονότονους παιάνες του Βενιζέλου, στους σωτηριακούς πανηγυρικούς του Σαμαρά, και σε διάφορους γελοτοποιούς της πολιτικής καμαρίλας, ρεκλαμάροντας όλοι τους με δόξα κοκόρου.
Εντέχνως οι συζητήσεις δεν αναφέρθηκαν στις προσκρούστιες αρχές και στα αμλετικά φαντάσματα που θα τις εφαρμόσουν. Στους αφέντες με τις �! �λευ� �ές ρόμπες» και στους χαμοσκεφτίτες δουλοπρεπείς που θα αποτελέσουν και τους εκτελεστές των ευρωπαϊκών σχεδίων με το τρωγλοδύτικο μυαλό.
Η Ευρώπη θυμίζει σήμερα ένα δεύτερο πείραμα του Μίλγκραμ. Πείραμα το οποίο για να είμαστε ακριβείς οργανώθηκε πρώτα από τους Γερμανούς με το γερμανικό Τάγμα Ασφαλείας 101 κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου πολέμου. Αν θυμηθούμε το πείραμα του Μίλγκραμ απαρτίζ�ται από τα θύματα, από τους εθελοντές (ερμήνευσέ τους ως εκτελεστές) και τους πειραματιστές με τις «λευκές μπλούζες».
Στο πείραμα ακούγονται τέσσερις «κατηγορικές προσταγές»: Ι) Παρακαλώ συνεχίστε. ΙΙ) Το πείραμα απαιτεί να συνεχίσετε .ΙΙΙ) Είναι απολύτως σημαντικό να συνεχίσετε. IV) Δεν έχετε άλλη επιλογή, πρέπει να συνεχίσετε.
Οι ομοιότητες μ�! � την πραγματικότητα που ζούμε είναι ανατριχιαστικές. Τα θύματα είναι οι Έλληνες πολίτες. Οι εθελοντές- εκτελεστές είναι το εγχώριο πολιτικό προσωπικό ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, και οι πειραματιστές με τις «λευκές μπλούζες» τα ευρωπαϊκά όρνεα.
Οι «κατηγορικές προσταγές» αποτελούν εξάλλου γερμανική φιλοσοφική κατάκτηση από τον Μωυσή της γερμανικής – προτεσταντικής ηθικοπλασίας, Εμμάνουελ Καντ. Αυτές τις προσταγ�ς τις έχουμε ακούσει πολλές φορές από τα ευρωπαϊκά όρνεα, ως ανάγκη για την εξυγίανση της οικονομίας μας.
Είναι ανάγκη να δούμε σε πρώτη ματιά πόσο φαλτσάρει η δημοκρατία σήμερα στην Ευρώπη μέσα σε μια νέο φασίζουσα ασυδοσία και να καταγγελθούν οι στεγνωμένοι αλαλαγμοί και οι ιδιορρυθμίες των σκοτεινών υποσυνειδήτων που θέλουν την Ευρώπη κρεματόριο.
Γνωρίζουμε ήδη από την σύγκρουση ενωτικών και ανθενωτικών από το 1438 και ακόμη πιο πίσω ότι όταν καβαλλικεύεις το άλογο του προσωπικού σου ονείρου, θα ρθούν οι λύκαινες της πανσελήνου.
Απόστολος Αποστόλου
Καθηγητής Φιλοσοφίας
