Του Πά�η Πέτρα
Όπως ήταν αναμενόμενο άρχισαν τα όργανα. Τα όργανα την αποσύνθεσης της απόφασης του Ελληνικού Λαού που εκφράστηκε στις βουλευτικές εκλογές της Κυριακής, οι οποίες επί της ουσίας ήταν δημοψήφισμα για το Μνημόνιο. Η απόφαση αυτή ήταν ξεκάθαρη: η συντριπτική πλειοψηφία εκφράστηκε κατά του Μνημονίου αφού τα αντιμνημονιακά κόμματα μπορεί να μην συγκέντρωσαν το καθένα ποσοστό σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης, συγκεντρωτικά όμως είναι η απόλυτη πλειοψηφία.
Τα λεγόμενα "μνημονιακά", δηλαδή αυτά που θέλουν να παραμείνουν στη ζώνη του Μνημονίου, έστω και αν επικαλούνται αλλαγές σε αυτό, ηττήθηκαν παταγωδώς. Μιλάμε για τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν τον τόπο από τη Μεταπολίτευση και εντεύθεν, δηλαδή το ΠαΣοΚ και τη Νέα Δημοκρατία. Είναι αυτά που με τις πολιτικές που εφάρμοσαν οδήγησαν τη χώρα στα σημερινά χάλια. Όσες ανανεώσεις, όσο εξωραϊσμό κι αν κάνουν, ποτέ δεν θα ..ξεπεράσουν την κομματική λογική η οποί� καθορίζει την πολιτική τους και ευθύνεται απολύτως για την κατάσταση.
Δεν είναι τα χρήματα που φαγώθηκαν μα η καταβαράθρωση της Γλώσσας και της Παιδείας, η εκπαίδευση του λαού στο εύκολο, στο εύπεπτο, "στο καθρεφτάκι". Αυτά είναι που πρέπει να τους καταλογίζουμε! Όχι ότι η Αριστερά πήγε πίσω σε αυτά τα πεδία. Αντίθετα θα λέγαμε, και αυτή είναι η μεγάλη της ευθύνη, καλλιέργησε στον λαό την αίσθηση ότι έχει μόνο δικαιώματα και κα! μία � �ποχρέωση. Κι ενώ θα έπρεπε ΄το βασικό της αίτημα να είναι ο κοινωνικός έλεγχος του κράτους απομακρύνθηκε από αυτό αφήνοντας μέσα τα τρωκτικά, μερικά από τα οποία ήταν και δικά της!
Όμως η εκτονωτική βαλβίδα των εκλογών λειτούργησε αντίθετα απ' ότι περίμεναν τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα: έδειξαν πως δεν τα εμπιστεύεται η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού η οποία επέλεξε εντελώς αντιμνημονιακά κόμματα, έστω κι α� εκφράζουν το καθένα διαφορετική φιλοσοφία. Η κοινή βάση όμως είναι μία: ΕΞΩ απο το ΜΝΗΜΟΝΙΟ!
Και τώρα, που έφτασε η ώρα να μετασχηματιστεί η λαϊκή εντολή σε κυβερνητικό σχήμα ξεκίνησε η επιχείρηση αποκαθήλωσης της εντολής του λαού.
Ο κόσμος κυβερνιέται με δύο τρόπους: την ελπίδα και τον φόβο. Η ελπίδα ήταν προεκλογικά αλλά δεν έπεισε. Τώρα τη θέση της καταλαμβάνει ο φόβος. Ξεκίνησε από το εξωτερικό. Μέσα ενημέρωσης! , πολ ιτικοί και οικονομικοί παράγοντες και παραγοντίσκοι, αθέατα κέντρα εξουσίας έχουν ξεκινήσει το παιχνίδι της τρομοκράτησης του Ελληνικού Λαού. "Δεν θα πάρετε τη δόση", "η Ελλάδα μπαίνει σε φάση ακυβερνησίας με αβέβαιο μέλλον", "η ακυβερνησία θα οδηγήσει στην έξοδο από το ευρώ" και άλλα πολλά διοχετεύονται εντέχνως για να τρομοκρατήσουν τον λαό ώστε στις επόμενες εκλογές που τις παρουσιάζουν αναπόφευκτες, να ξαναμπεί ο κόσμος σε συγκεκριμένες κομματικές στρούγκες για να ξαναγίνουν μεγάλα κοπάδια που θα νομιμοποιήσουν εκλογικώς τις ηγεσίες τους να υλ�ποιήσουν αυτά που επιθυμούν οι δανειστές μέσω των Μνημονίων.
Αυτό είναι το παιχνίδι και στο πλαίσιό του θα δούμε και θ' ακούσουμε πολλά. Πρέπει όμως να βαστάμε μικρό καλάθι γνωρίζοντας ότι ο στόχος είναι η ψήφος μας. Και τέλος πάντων, αφού "οι δύο" κυβέρνησαν τόσα χρόνια και δεν κατάφεραν να φτιάξουν σοβαρή και αξιοπρεπή χώρα -και δεν φταίνε μόνο τα πρόσωπα που κατηγορούν όταν αποκαθηλωθούν από τα κομματικά αξιώματα, αλλά το κομματικό σύστημα- ας αφήσουμε να κυβερνήσουν και οι απέναντι. Θα πει κ�! �ποι� �ς "μα πειράματα θα κάνουμε;". Γιατί μέχρι τώρα τι γινόταν επάνω στις πλάτες μας εκτός από πειράματα;
ΥΓ. Ο γράφων με την Αριστερά έχει πολλές διαφορές, κυρίως σε θέματα που αφορούν ευθύνη των πολιτών, εθνικά θέματα, μεταναστευτικό κ.λπ. Αυτό όμως δεν τον εμποδίζει να δει ότι σε θέματα που αφορούν τις σχέσεις με τους δανειστές και τα μνημόνια, μέρος της Αριστεράς έχει πολύ καλές θέσεις.
Πηγή
