2011, στη μακροχρόνια π�οσπάθεια ενοποίησης (integration) της ευρωπαϊκής οικονομίας.
«Οι θεσμικές δομές που είχαμε αποδείχτηκαν αδύναμες να υποστηρίξουν την ενιαία αγορά σε καιρούς κρίσης», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Ντράγκι κατά την εναρκτήρια ομιλία που εκφώνησε σε συνέδριο που διοργανώνει σήμερα, 26 Απριλίου, η ΕΚΤ. «Η ρύθμιση, η επίβλεψη και η διαχείριση της κρίσης οργανώθηκαν σε εθνικές γραμμές [και] αυτή η προσέγγιση ήταν ανήμπορη να αποτρέψει επαρκώς το σχηματισμό κινδύνων», συνέχισε.
«Όταν οι κίνδυνοι υλοποιήθηκαν, οι κατακερματισμένες ρυθμίσεις για τη δ�! �αχε� �ριση της κρίσης οδήγησαν σε πολιτικές αντιδράσεις που ήταν λογικές από την [εκάστοτε] εθνική οπτική γωνία, αλλά υποδεέστερες του ιδανικού από την ευρωπαϊκή», προσέθεσε ο ευρωπαίος κεντρικός τραπεζίτης, τονίζοντας μάλιστα ότι αυτό το σπασμένο μοντέλο «έδωσε κίνητρο στις τράπεζες να υποχωρήσουν πίσω από τα σύνορα».
Η σύνδεση αδύναμων τραπεζών με υπερχρεωμένα κράτη θεωρείται ένας από τους μεγάλους εναπομείναντες κινδύνους για την ευρωζώνη, καθώς η εν λόγω αλληλεξάρτηση ουσιαστικά οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο υποβάθμισης του αξιόχρεου των κρατώνκαι των ιδιωτικών τραπεζών που λειτουργούν ως δανειστές τους.
Πρωτύτερα, ο κ. Ντράγκι είχε στρέψει τα βέλη του στην «πλήρη συμπίεση» της διαφοράς επιτοκίων μεταξύ χωρών της Γηραιάς Ηπείρου πριν από το 2007. «Ενώ η συμπίεση είχε ερμηνευθεί ως μία ένδειξη οικονομικής ενοποίησης, ήταν στην πραγματικότητα ένα σημάδι συστηματικής υποτιμολόγησης του κινδύνου δανεισμού», επεσήμανε. Αυτή η παρερμηνεία έδωσε τη δυνατότητα σε χώρες της περιφέρειας να δανειστούν ποσά δυσανάλογα με το ΑΕΠ τους, χάρη στο χαμηλό κόστος δανεισμού.
«Η υπόθεση ήταν π�! �ς η � �ικονομική ενοποίηση ήταν μία συνεχόμενη διαδικασία, ένας μονόδρομος» συνέχισε ο κ. Ντράγκι. «Όμως η οικονομική κρίση επέδειξε ότι δεν μπορούμε να εκλαμβάνουμε την ενοποίηση ως κάτι δεδομένο».
Κατά το δεύτερο μέρος του λόγου του, ο πρόεδρος της ΕΚΤ εστίασε το ενδιαφέρον του στα μέσα που έχουν επιστρατευθεί προκειμένου να υπερπηδηθούν τα εμπόδια αυτά και να επανέλθει η Ευρώπη στο δρόμο της ενοποίησης. Ο κ. Ντράγκι τόνισε τη σημασία των δανειοδοτικών μηχανισμών της ευρωζώνης, του προσωρινού EFSF και του μόνιμου ESM, ενώ αφιέρωσε αρκετό χρόνο στην «α�αμόρφωση» του πλαισίου ρύθμισης, επίβλεψης και μακροοικονομικής αξιολόγησης του χρηματοπιστωτικού τομέα.
Τέλος, ο κ. Ντράγκι υπενθύμισε πως η ΕΕ βρίσκεται στο στάδιο εκπόνησης ενός αναθεωρημένου μηχανισμού που θα επιτρέπει την «αντιμετώπιση των υστερήσεων» που διαπιστώθηκαν λόγω της κρίσης.
