.jpg)
μόνο.
ΝΔ-27-30%
ΠΑΣΟΚ-15-18%
ΣΥΡΙΖΑ-12-14%
ΚΚΕ- 11-13%
ΔημΑρ (Φ. Κουβέλης) - 7-10%
Ανεξ. Ελληνες (Π. Καμμένος).- 3,5-5%
Οικ. Πράσινοι.- 3-4%
ΛάΟΣ- 2-4%
Χρυσή Αυγή.- 2-3%
ΔΗΣΥ (Ντόρα)- 1-2,5%
Άρμα Πολιτών (Δημαράς)- 1-2%
ΑΝΤΑΡΣΥΑ- 1-1,5%
Εννοείται πως τα παραπάνω δεν αποτελούν επιθυμία μου, αλλά εκτίμησή μου.
Συγκεκριμένα, θεωρώ πως θα ενταθεί η πίεση των ΜΜΕ για στήριξη όσο το δυνατόν ισχυρής και αυτοδύναμης κυβέρνησης.
Να 'ναι καλά κι ο γιος του Ψυχάρη που έκανε deal με το Σαμαρά και θα πέσει χρήμα στην αγορά και προπαγάνδα από τα καθεστωτικά ΜΜΕ για να στηριχθεί η ΝΔ του Τρελαντώνη του πάλαι ποτέ "Αντιμνημονιακού".
Έτσι η ΝΔ κουτσά-στραβά θα πλησιάσει την αυτοδυναμία αλλά δε θα την καταφέρει.
Πάντως θα αποσπάσει ένα ποσοστό αξιοπρεπές σε σχέση με τις γελοιότητες της τελευταίας -τουλάχιστον- διετίας.
Το ΠΑΣΟΚ δείχνει εικόνα διάλυσης, αλλά είναι δεδομένο πως ακόμη έχει πολύ ισχυρά ερείσματα στην ελληνική κοινωνία και κάποια ψευτο-φιλολαική στροφή προεκλογικά σε συνδυασμό με την αύρα του νεοεκλεγέντος προέδρου του θα συσπειρώσει κάπως τον κόσμο του.
Η φυγή του αντιπαθούς σε όλη σχεδόν την ελλνηική κοινωνία ΓΑΠ θα απενοχοποιήσει αμετανόητους ΠΑΣΟΚους που αμφιταλαντεύονται, έχοντας όμως ενοχές αν δε στηρίξουν το κόμμα της καρδιάς τους...
Στο ποσοστό του ΠΑΣΟΚ συμπεριλαμβάνεται και πιθανό ποσοστό που μπορεί να αποσπάσει η πιθανή κάθοδος σε εκλογές του κόμματος Καστανίδη-Κατσέλη, αφού -κακά τα ψέματα- πρόκειται για ΠΑΣΟΚ β'.
Τρίτο βλέπω τον ΣΥΡΙΖΑ, αν και θεωρώ πως θα υπάρξει ντέρμπι για την τρίτη θέση με το ΚΚΕ.
Πιστεύω πως οι εδώ και καιρό κυοφορούμενες συνεργασίες του ΣΥΡΙΖΑ με ενωτικό καθαρά αντιμνημονίακό τόνο θα δώσουν μια έξτρα ώθηση και δυναμική στην απήχησή του στον κόσμο που προέρχεται κυρίως από τ' αριστερά του ΠΑΣΟΚ που θα απωθηθεί δεδομένα από την διαφαινόμενη εκλογή Βενιζέλου στην προεδρία. Αυτός μάλιστα είναι και ο λόγος της ξαφνικής δημιουργίας του κόμματος Καστανίδη-Κατσέλη: να συγκρατήσουν εντός τους πιο παραδοσιακούς σοσιαλιστές του ΠΑΣΟΚ, αυτούς που θεωρούν εαυτούς απογόνους του ΕΑΜ, του ΠΑΚ, του 114 και του Πολυτεχνείου και αντιμετωπίζουν τ�ν ΣΥΡΙΖΑ ως πλησιέστερο ιδεολογικό συγγενή...
Στα μείον του η σύνδεσή του με το θέμα των μεταναστών καθώς και το φιλοευρωπαικό παρελθόν του. Το δεύτερο βέβαια ίσως είναι και η ειδοποιός διαφορά που το καθιστά πιο εύκολη επιλογή για πρώην ψηφοφόρους των καθαρά αστικών κομμάτων.
Τέταρτο βλέπω το ΚΚΕ, το οποίο φαίνεται να δικαιώνεται για την μαρξιστική κριτική του στον Καπιταλισμό που καταρρέει και για τη σταθερή εναντίωσή του στην Ε.Ε.
Επίσης φαίνεται να δικαιώνεται και για τη σθεναρή του αντίθεση σε επιμέρους πολιτικές επιλογές της Ε.Ε. (Μάαστριχτ, Μπολόνια, Μαδρίτη)
Θα πήγαινε και για Κυβέρνηση αν, εκτός από ολόσωστη κριτική, μπορούσε να πείσει το λαό για τη βιωσιμότητα αλλά και την αναγκαιότητα των λύσεων που προτείνει (λαική εξουσία, κομμουνισμός).
Στα μείον η δήλωση της Παπαρήγα περί απροθυμίας του κόμματος να κυβερνήσει, μην τυχόν και αποτελέσει... διάλειμμα προς ανασυγκρότηση των καπιταλιστών!
Επίσης αρνητική και η εναντίωση με συμπαθή στον κόσμο κινήματα όπως το Δεν Πληρώνω.
Πέμπτη βλέπω τη νεόκοπη Δημ. Αρ., η οποία στις τωρινές δημοσκοπήσεις φαντάζει δεύτερη.
Θεωρώ πως το ακροατήριό της προέρχεται καθαρά απ τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι δεν εναντιώνονται στην επιλογή υπογραφής των Μνημονίων, αλλά περισσότερο έχουν επιμέρους ενστάσεις ως προς την αποτελεσματική διαχείριση των Μνημονίων.
Η μεγάλη πλειοψηφία αυτών που εμφανίζονται στις επίσημες δημοσκοπήσεις διατεθειμένοι να ψηφίσουν ΔημΑρ θα επιστρέψει έστω και με μαύρη καρδιά στο ΠΑΣΟΚ, αφού τα μισόλογα του Κουβέλη, η ιδεολογική διγλωσσία των στελεχών του καθώς και η θολούρα των απόψεων και προτάσεων του κόμματος αυτού εμποδίζουν και την οποιαδήποτε συσπείρωση γύρω απ' αυτό.
Σίγουρα πάντως πρόκειται για το γρίφο και τον Νο1 αστάθμητο παράγοντα των επόμενων εκλογών.
Έκτο στη σειρά το νέο κόμμα του Πάνου Καμμένου που φτιάχνεται από τη λεγόμενη Λαική Δεξιά, από τον πολιτικό χώρο που πείστηκε από την επιχειρηματολογία περί εγκλήματος και προδοσίας έναντι της χώρας από την υπογραφή των Μνημονίων. Αυτό το κομμάτι έμεινε ξεκρέμαστο μετά την κωλοτούμπα του Σαμαρά και συνασπίστηκε γύρω από το μοναδικό δεξιό πολιτικό που δείχνει δυναμικός και αποφασισμένος να παλέψει αντιμνημονιακά και αντινεοφιλελεύθερα.
Αυτό το κόμμα είναι ο δεύτερος αστάθμητος παράγοντας των εκλογών, καθώς είναι ιδιαίτερα καινούριο, αλλά δείχνει να εχει εξαιρετικη απήχηση προς το παρόν.
Έβδομοι οι Οικολόγοι Πράσινοι οι οποίοι φαίνεται πως θα μπουν οριακά στη Βουλή, καθώς θα εκμεταλλευτούν πολιτικά τα κινήματα τύπου "Atenistas" που ξεπηδούν από παντού στην ελληνική επικράτεια με "πράσινο" περιεχόμενο.
Στα συν τους και η προώθησή τους από τον όμιλο του Αλαφούζου.
Διηύρυναν και τον πολιτικότ υος λόγο σε μείζονος σημασίας θέματα και προσπαθούν να δώσουν σαφέστερο πολιτικό στίγμα, αν και υπάρχει και εδώ μια θολούρα...
Όγδοο το ΛάΟΣ. Η ώρα για τη θεία Δίκη για τις κωλοτούμπες του Καρατζαφέρη φαίνεται πως έφτασε. Το προμοτάρισμα του κόμματος από τα ΜΜΕ έπαψε και το σύστημα Ψυχάρη-Βαρδινογιάννη-Αλαφούζου υφάρπαξε Βορίδη και Γεωργιάδη και τους έστειλε πακέτο στο Σαμαρά δίνοντας και πλήρη υποστήριξη από τα μέσα τους.
Θα δυσκολευτεί πολύ να μπει στη Βουλή με τις πιθανότητες να είναι εναντίον του Καρατζαφέρη, καθώς η δυναμική είναι αρνητική γι αυτόν και θα ενταθεί.
Ένατη η Χρυσή Αυγή, η οποία θα παλέψει για την είσοδό της στη Βουλή, με τις πιθανότητες μάλλον εναντίον της. Λειτουργεί ως δεξαμενή δεξιών ψηφοφόρων με αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο και ακραίες φασιστικές δοξασίες. Όσοι προτάσσουν το δεύτερο θα παραμείνουν μέχρι τέλους στην επιλογή τους να ψηφίσουν το κόμμα των επικίνδυνων Νεοναζί. Όσοι προτάσσουν το πρώτο ίσως οδηγηθούν στο κόμμα Καμμένου, που είναι και πιο... "πολιτικώς ορθό".
Δέκατη η Ντόρα, η οποία πληρώνει τη δεύτερη πολιτική αποστασία της οικογένειάς της. Διότι βρίθει εθνικών αποστασιών, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Το ακραίο νεοφιλελεύθερο ιδεολόγημά της σε συνδυασμό με την αντιπάθεια που τρέφει το εκλογικό σώμα σε αυτήν την οδηγούν σε εκλογική συρρίκνωση, σε σημείο που απορώ αν θα κατέβει τελικά αυτόνομα ως κόμμα στις εκλογές, καθώς θα θελήσει -υποθέτω- να προστατευτεί επικοινωνιακά από μια τέτοια παταγώδη αποτυχία.
Τα μέσα τα έχει, οπότε δεν αποκλείεται ένα come-back από κάποια πλευρά.
Εντέκατο το κόμμα του Δημαρά, το οποίο ξεκίνησε με φιλοδοξίες αλλά νομίζω πως ψαρεύει σε ακροατήριο που επιθυμεί κάποια επιλογή μαζικότερη και λιγότερο προσωποκεντρική.
Ο Δημαράς συμπαθής στην κοινωνία, αλλά ανεπαρκής ως ηγέτης, ίσως οδηγηθεί πριν τις εκλογές σε συνεργασία με κάποιο άλλο κόμμα καθαρά αντιμνημονιακού χαρακτήρα, ανεξαρτήτως ιδεολογικής προέλευσης.
Δωδέκατη η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α, που συσπειρώνει ένα μέρος της λεγόμενης εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και εμφανίζεται πιο ριζοσπαστική από τον Σύριζα στο χώρο, αλλά πληρώνει σεχταριστικές πολιτικές επιλογές και τη μειωμένη αναγνωρισιμότητά της στο εκλογικό σώμα.
Αν και δείχει ανοιχτή σε συνεργασίες, δε δείχνει να υπάρχει έδαφος στη συμπόρευσή της με άλλους πολιτικούς φορείς ευρύτερου πολιτικού φάσματος και ως εκ τούτου θα παραμείνει εκτός Βουλής. Πάντως αποτελεί μια ενδιαφέρουσα περίπτωση ως ιδεολογικό αντίβαοο στη Χρυσή Αυγή, όπως συμβαίνει και στα συμβούλια του Δήμου Αθηναίων..
Την αποχή τη βλέπω να κυμαίνεται κοντά στο 20%. Θεού θέλοντος και Λαζόπουλου επιτρέποντος...
Το συμπέρασμα είναι ότι δεν αρκούν οι εκλογές για να αλλάξουν τα πράγματα άρδην.
Αν αρκούσαν άλλωστε... θα ήταν παράνομες!
Σίγουρα όμως είναι σημαντικές για να πολιτικοποιηθεί περαιτέρω η οργή και η αγανάκτηση των πολιτών για την εργασιακή, οικονομική και κοινωνική λαίλαπα που βιώνουν και υφίστανται.
Είναι σημαντικές βέβαια και για να... μετρηθούμε!
Αν εξάλλου οι εκλογές δεν είχαν σημασία, δε θα εφεύρισκαν χιλιάδες προφάσεις για να τις αναβάλλουν οι κυβερνώντετς και οι ξένοι επικυρίαρχοι.
--
http://toixo-toixo.blogspot.com
Εδώ θα πεις δημόσια την γνώμη σου____ Ο σιωπών δοκεί συναινείν!____ksipnistere1@gmail.com
